Η αυτοκρατορία του Στάλιν στο εσωτερικό: παραδείγματα σχεδίασης στη φωτογραφία

Staliens - η πιο δημοφιλής αρχιτεκτονική κατεύθυνση κατά τα 30-60 του εικοστού αιώνα. Σε αντίθεση με άλλα οικιστικά κτίρια του χρόνου του Στάλιν (στρατώνες, δίδυμα μονοκατοικίες, σπίτια από τούβλα χωρίς ανέσεις) υπάρχει πλήρης ύδρευση, αποχέτευση, θέρμανση, αρκετά ξεχωριστά δωμάτια. Το ύφος του Στάλιν Αυτοκρατορίας στο εσωτερικό των σύγχρονων κατοικιών και διαμερισμάτων είναι ζεστό, επίσημα και σχετικό μέχρι σήμερα.

Ιστορία του στυλ

Αυτό το στυλ προέρχεται από την ΕΣΣΔ στα μέσα της δεκαετίας του '30 του 20ού αιώνα. Αρχικά, το ύφος της αυτοκρατορίας είναι μια πομπώδης, μαγευτική αρχιτεκτονική κατεύθυνση που εμφανίστηκε στη Γαλλία από την εποχή του Ναπολέοντα του Πρώτου. Τη δεκαετία του 30 του εικοστού αιώνα, τέτοιου είδους μεγαλοπρεπή, μνημειώδη κτίρια άρχισαν να χτίζονται στη Σοβιετική Ένωση, όταν ο Κ. Στάλιν άρχισε να κυβερνά τη χώρα. Στη δεκαετία του 1950, η αρχιτεκτονική αυτή κρίθηκε έντονη, θεωρώντας την απαράδεκτη για τον σοβιετικό λαό ως υπερβολική, και μετά το θάνατο του Στάλιν, όλα τα έργα ξεκίνησαν δραστικά απλοποιημένα, εξαλείφοντας τη διακόσμηση στο μέγιστο, σε ορισμένες περιπτώσεις μειώνοντας τη συνολική έκταση, το ύψος των οροφών. Μεγάλα διαμερίσματα στο μεγαλύτερο μέρος τους δόθηκαν κάτω από το "κοινόχρηστο", στο οποίο έζησαν ταυτόχρονα αρκετές οικογένειες, χρησιμοποιώντας μια κοινή κουζίνα και μπάνιο.

Χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά του στυλ

Ένα στάνταρ διαμέρισμα "Stalinka" αποτελείται από τρία έως πέντε, λιγότερο συχνά δύο ή έξι έως επτά ξεχωριστά δωμάτια, μια κουζίνα, επτά έως δεκαπέντε τετραγωνικά μέτρα, ένα τεράστιο σαλόνι και μια ευρύχωρη είσοδο. Ένα δωμάτιο ήταν χτισμένο εξαιρετικά σπάνια, και στα "τρία" δύο δωμάτια ήταν μερικές φορές γειτονικά. Όλα τα δωμάτια έχουν οροφές ύψους άνω των τριών μέτρων, παράθυρα απλωμένα κάθετα, με μία ή δύο πλευρές, σε μερικά σημεία υπάρχουν παράθυρα κόλπων. Συνήθως, μια τέτοια κατοικία βρίσκεται στο "ιστορικό" κέντρο μιας μεγάλης πόλης - η θέα από τα παράθυρα ανοίγει αντίστοιχη.

Ο σχεδιασμός του διαμερίσματος της εποχής του Στάλιν ενώνει τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά της Μπαρόκ και της Ναπολεόντειος αυτοκρατορίας, τη νεο-γοτθική και την τέχνη ντεκό, τον κλασικισμό και τον νεωτερισμό. Οι χοντροί τοίχοι των σπιτιών αυτής της εποχής ήταν φτιαγμένοι από κόκκινο ή λευκό τούβλο, άλλα μη εύφλεκτα υλικά και τα κτίρια είχαν τουλάχιστον δύο ορόφους, άφθονο γυψομάρμαρο, πραγματικές στήλες. Οι πόρτες είναι επίσης αρκετά ψηλές, συχνά διπλές, οι τοίχοι είναι διακοσμημένες με γείσα προφίλ και οι μεγάλες "μεγάλες" σκάλες είναι μοκέτες.

Με άλλο τρόπο, ο "Στάλιν" ονομάστηκε "διαμερίσματα πλήρους μήκους" ή "πλήρους μεγέθους σε σπίτια της δεκαετίας του '50". Όχι μόνο οικιστικά κτίρια, αλλά και θέατρα, κτιριακές εγκαταστάσεις, σταθμοί μετρό, αθλητικές εγκαταστάσεις και πανεπιστήμια σχεδιάστηκαν πολυτελώς και σε μεγάλη κλίμακα. Τα κτίρια των πόλεων ομαδοποιήθηκαν σε ολόκληρα σύνολα · οι τότε αρχιτέκτονες προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν όλα τα επιτεύγματα του κτιρίου και των εικαστικών τεχνών. Η αρχή «τόσο περισσότερο το καλύτερο», η γιγαντομανία και η αισιοδοξία ενήργησαν παντού.

Διαθέτει παλέτα χρωμάτων

Τα χρώματα των εσωτερικών χώρων του πρώτου μισού του 20ού αιώνα είναι πολύ μέτρια, σχεδόν χωρίς φωτεινά χρώματα. Τα έπιπλα επιλέγονται ως επί το πλείστον σκοτεινά, οι τοίχοι είναι παστέλ αποχρώσεις, τα χαλιά είναι κόκκινα-καφέ, οι πόρτες μεταξύ των δωματίων είναι λευκές, με πολύχρωμα τζάμια.

Οι πιο κατάλληλοι συνδυασμοί χρωμάτων:

Λευκά είδη με μαόνι.
γκρίζο αχάτης με τερακότα.
βάλτο με ξυλώδη πορτοκαλί
αντίκα γαλάζιο με μπεζ-κόκκινο?
λεβάντα με σκούρο ορείχαλκο.
ανοιχτόχρυσο με καφέ σοκολάτα.
μπλε-πράσινο με κάστορα?
προστατευτικό μπλε με ελαφριά κάστανο.
μουστάρδα με γκρι σιδήρου?
σμαράγδι με τούβλο?
καφέ-πορτοκαλί με χακί.
κοράλλια με κρέμα?
κρεμώδες κίτρινο με μωβ-μαύρο.
πικραλίδα με πράσινο opale;
ώχρα με ασημί-ροζ χρώμα.

Ακόμα και το μονόχρωμο εσωτερικό παραδέχεται την παρουσία φωτεινών τόνων χρώματος - κουρτίνες, μαξιλάρια, χαλιά, πίνακες ζωγραφικής στους τοίχους.

Ποια υλικά πρέπει να χρησιμοποιείτε κατά την ολοκλήρωση των δωματίων

Τα υλικά φινιρίσματος χρησιμοποιούνται αποκλειστικά φυσικά:

πέτρα - κυρίως γρανίτη, μάρμαρο.
ξύλο δρυός, πεύκο, ερυθρελάτης, κερασιά, γαύρος, καρυδιά, καρελιανή σημύδα κλπ. ·
μέταλλα - χαλκό, ορείχαλκο, χάλυβας, ασήμι κ.λπ.
κρύσταλλο.
κεραμικά ·
γύψο.

Τα δάπεδα είναι συνήθως διατίθενται με παρκέ, που βρίσκεται "ψαροκόκαλο", αλλά δεν είναι κοινό σε ολόκληρο το διαμέρισμα, αλλά για κάθε δωμάτιο χωριστά. Οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με πίνακες από γυψομάρμαρο, ημι-στήλες, αγκύλες γύψου, κρεσιόνια, γωνιακά κομμάτια, κορνίζες με υφή κ.α. Το ανώτατο όριο έχει γυψοσανίδα για πολυέλαιο, τα ίδια περίπλοκα κεραμίδια οροφής και άλλες παρόμοιες διακοσμήσεις. Οι πόρτες είναι κατασκευασμένες από ξύλο, κόντρα πλακέ, έχουν πάνελ, λαβές, βαμμένες με χρυσό χρώμα, διακοσμημένες με ογκομετρική γλυπτική. Χρώμα, συμπίπτουν με το δάπεδο ή βαμμένα με λευκή βαφή πετρελαίου.

Τα δάπεδα στο μπάνιο, η κουζίνα είναι κατασκευασμένα με κεραμικά πλακίδια, λιγότερο συχνά με φυσική πέτρα, κυρίως κόκκινο-καφέ χρώματα, ενώ οι τοίχοι με πλακάκια φωτισμένα πλούσια διακοσμημένα με λουλουδένια στολίδια επιτρέπεται σε στενό περίγραμμα.

Επιλογή επίπλων

Η επίπλωση επιλέγεται πολυτελής, συμπαγής, μαζική, κυρίως από φυσικό ξύλο (δρυς, καρυδιά, τριανταφυλλιά) και μέταλλο. Έχει συχνά λάκα, διακοσμημένο με ογκομετρικά γλυπτά, ψηφιδωτά. Πρόκειται για διαφάνειες με σκαλιστά "κορώνα", σανίδες με κυρτό σχήμα, στρογγυλές ή οβάλ τραπεζάκια, δερμάτινες καρέκλες και καναπέδες με ψηλές πλάτες, βαριές ξύλινες καρέκλες με στροφές, κρεβάτια με μπάλες ή αιχμές στις γωνίες. Η ξυλογλυπτική είναι ευπρόσδεκτη εδώ όπως με τη μορφή σύνθετων ανάγλυφων οικόπεδων, καθώς και ένα απλό "γεωμετρικό". Είναι αποδεκτά έγκυρα στοιχεία σχισμής από πολύτιμο ξύλο. Εκτός από το φυσικό ή τεχνητό δέρμα, διάφορα υφάσματα χρησιμοποιούνται ως υλικά ταπετσαρίας - απλά ή με λουλουδένια στολίδια.

Φωτισμός

Η κύρια συσκευή φωτισμού αυτής της εποχής - ένας πολυτελής πολυέλαιος κρυστάλλου, που βρίσκεται στο μέσο της οροφής. Αργότερα, τέτοιες κατασκευές ήταν κατασκευασμένες από πλαστικό, οι οποίες επηρέασαν σημαντικά την εμφάνιση και την ανθεκτικότητα της συσκευής. Οι ξεχωριστές ζώνες φωτίζονταν από λαμπτήρες δαπέδου, συχνά με κλωστοϋφαντουργικές αποχρώσεις διακοσμημένες με λουλούδια στολίδια και περιθωριακές. Οι απλίκες τοιχοποιίας, συνήθως με τη μορφή φακών, τοποθετήθηκαν σε μπρούτζινα διαμορφωμένα στηρίγματα πάνω από το τραπέζι της κουζίνας, κρεβάτι. Ο χώρος εργασίας φωτίστηκε από μια λάμπα γραφείου με μια πρασινωπή σκιά, σε μια εύκαμπτη βάση. Στο νηπιαγωγείο, εκτός από το κύριο φως, υπήρχαν μικρά φώτα νυχτερίδας, που περιλαμβάνονται στην πρίζα, διακοσμημένα με πέτρα ή πλαστικό. Στη σύγχρονη εποχή, ο σχεδιασμός συμπληρώνεται με οπίσθιο φωτισμό LED, ο οποίος, με μια κατάλληλη προσέγγιση, δεν διαταράσσει καθόλου το βασικό στυλ.

Η επιλογή των υφασμάτων για διακόσμηση παραθύρων

Τα κουρτίνες παραθύρων επιλέγονται πυκνά, βαριά, δημιουργώντας μια επίσημη ατμόσφαιρα. Έχουν πολλά στρώματα, έναν μεγάλο αριθμό πτυχών, περιθωριακές, βούρτσες. Στην κρεβατοκάμαρα, οι κουρτίνες συσκότισης προτιμούν να προστατεύουν το κρεβάτι από το ηλιακό φως του πρωινού, στην κουζίνα - μικρότερο, ελαφρύτερο. Οι πόρτες είναι διακοσμημένες με τις ίδιες κουρτίνες με τα παράθυρα, δεμένα με χρυσά κορδόνια. Τα υφάσματα προτιμώνται φυσικά, μονοχρωματικά, ήρεμα χρώματα ή σε αντίθεση με το χρώμα των τοίχων. Είναι επιθυμητό οι κουρτίνες να συνδυάζονται σε χρώμα με καλύμματα, χαλιά, άλλα εσωτερικά υφάσματα.

Εάν υπάρχουν πολλά παράθυρα σε έναν τοίχο, είναι διακοσμημένα με μια κοινή κουρτίνα, καλύπτοντας σχεδόν ολόκληρο το τείχος εντελώς.

Παραδείγματα σχεδίου δωματίου

Η συνολική επιφάνεια του σταλινικού διώροφου διαμερίσματος είναι περίπου 30 μέτρα, το τετράκλινο διαμέρισμα είναι περίπου 60 μέτρα, και το διαμέρισμα των επτά δωματίων είναι μέχρι 160 "τετράγωνα". Όσο περισσότερα δωμάτια υπήρχαν, τόσο πιο ευρύχωρα ήταν κάθε δωμάτιο.

Ποια δωμάτια ήταν διαθέσιμα:

κουζίνα?
ένα ή περισσότερα υπνοδωμάτια.
γραφείο ·
καθιστικό
μπανιέρα ή ντους;
τουαλέτα;
αίθουσα?
ντουλάπα.

Στην εποχή εκείνη δεν υπήρχαν αποδυτήρια - τα ρούχα φυλάσσονταν σε εντοιχισμένες ντουλάπες, σε αποθήκες. Για τα υπνοδωμάτια των παιδιών, δεν υπήρχαν καθόλου ειδικά έπιπλα, με εξαίρεση το κρεβάτι λίκνων - για τους σκοπούς αυτούς επιλέχθηκαν τα μικρότερα δωμάτια, όπου τοποθετούσαν ένα κρεβάτι, ένα απλό ντουλάπι, ένα τραπέζι με μια καρέκλα, ένα κιβώτιο με παιχνίδια, κρεμόταν ένα βιβλιοθήκη.

Διαμερίσματα της εποχής του σταλινικού είναι γεμάτα με ψηλές εντοιχισμένες ντουλάπες, οι οποίες στεγάζουν τα περισσότερα από τα πράγματα, έτσι υπάρχει αρκετός χώρος στα δωμάτια για βιβλία και διακοσμητικά αντικείμενα.

Σαλόνι

Η περιοχή του καθιστικού του Στάλιν από 16 έως 30 τετραγωνικά μέτρα. Οροφές, εν μέρει τοίχους πλούσια διακοσμημένα με γυψομάρμαρο, στη μέση - πολυεπίπεδη πολυέλαιος από κρύσταλλο. Κατά μήκος ενός από τα τείχη υπάρχει ένα ντουλάπι, στο οποίο υπάρχουν κατ 'ανάγκη πολλά χοντρά βιβλία με τακτοποιημένα «σπονδυλικά» τμήματα, ενώ σε τζάμια υπάρχουν όμορφα κεραμικά πιάτα, σετ τσαγιού για έξι έως δώδεκα άτομα και πολλά ειδώλια από πορσελάνη.

Η κύρια διακόσμηση του καθιστικού είναι μια τηλεόραση, τοποθετείται σε μια βάση με τέσσερις κώνους-κώνους ή μια κονσόλα τοίχου διακοσμημένη με γυψομάρμαρο. Στο κέντρο ενός από τα τείχη υπάρχει ένα ρολόι δαπέδου ή μενταγιόν με μάχη, πλούσια διακοσμημένο με γλυπτά, σε πολλά άλλα υπάρχουν πίνακες ζωγραφικής στο πνεύμα του τραχύ "σοβιετικού ρεαλισμού", διακοσμημένο με βαριά πλαίσια. Χωρίς αποτυχία, εδώ υπάρχει ένας καναπές καλυμμένος με πολυτελή κουρτίνες, που συμπληρώνεται από ένα ζευγάρι καρέκλες, ένα σκαλιστό τραπέζι. Όλα τα στοιχεία των επίπλων είναι συνδυασμένα μοκέτα μοτίβο, που καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του δωματίου. Φωτοθήκες που απεικονίζουν ένα αστικό τοπίο από τα μέσα του εικοστού αιώνα επιτρέπονται επίσης.

Αν είναι δυνατόν, τηρήστε τις αρχές της συμμετρίας σε σχέση με το κέντρο σύνθεσης του δωματίου - τζάκι, τηλεόραση, καναπέ, ζωγραφική κλπ.

Κουζίνα

Η κουζίνα της εποχής του στυλ της Στάλιν Empire έχει μια περιοχή από 7 έως 15 μέτρα. Η σουίτα κουζίνας αυτή καθαυτή συνήθως απουσιάζει, υπάρχει μόνο ένα όχι πολύ ευρύχωρο ντουλάπι με πιάτα, τραπέζι, ένα χαμηλό στρογγυλό ψυγείο. Η επιφάνεια εργασίας είναι από φυσική πέτρα ή δρυς, κάτω από την οποία τοποθετούνται συρτάρια, τμήματα για ασημικά, διάφορα σκεύη κουζίνας. Μερικές οικιακές συσκευές τοποθετούνται σε οριζόντιες επιφάνειες. Η τραπεζαρία είναι διακοσμημένη με τραπεζαρία, καλυμμένη με τραπεζομάντιλο, ενώ οι καρέκλες είναι επίσης ντυμένες με αφαιρούμενα καλύμματα. Τα κρυστάλλινα αγγεία για φρούτα, φυτεμένα φυλλώδη φυτά και πολυέλαιοι βαρέων μετάλλων προβάλλονται εμφανώς.

Υπνοδωμάτιο

Η μέση επιφάνεια οποιουδήποτε από τα υπνοδωμάτια είναι περίπου εννέα μέτρα. Ένα μονόκλινο ή διπλό κρεβάτι βρίσκεται στο κέντρο ενός από τους τοίχους, το κεφαλάρι είναι διακοσμημένο με γυψοσανίδες, δίπλα είναι ένα ή δύο κομοδίνα ή ένα σκαλιστό τραπέζι με κουρτίνα στο χρώμα των κουρτινών. Τα ράφια πάνω από το κρεβάτι είναι διακοσμημένα με ασπρόμαυρες φωτογραφίες σε ξύλινα πλαίσια, μικρά αγαλματίδια από χαλκό ή χαλκό. Διαθέτει επίσης μια μικρή γυαλιστερή ντουλάπα δύο θυρών, ενώ κλειδωμένη με ένα κλειδί, τουλάχιστον - ένα σφυρήλατο σίδερο, για την αποθήκευση ρούχων, διάφορα "αντικείμενα". Μπεζ και καφέ ταπετσαρία με ρίγες ή με διακοσμητικά λουλουδιών θα συμπληρώσουν το επιλεγμένο στυλ. Φροντίστε να τοποθετήσετε ένα χαλί στο πάτωμα, συμπληρώστε το με έναν τοίχο.

Εάν το δωμάτιο φαίνεται στενό, μπροστά από το παράθυρο έχουν ένα μεγάλο καθρέφτη, το οποίο, αντανακλώντας το φως από το παράθυρο, επεκτείνει σημαντικά το χώρο.

Βιβλιοθήκη Υπουργικού Συμβουλίου

Πιστεύεται ότι όλοι διαβάζουν στην ΕΣΣΔ, επειδή υπήρχαν πολλά βιβλία σε κάθε οικογένεια. Μια μελέτη με ένα γραφείο συνδυάστηκε συνήθως με μια βιβλιοθήκη, η οποία ήταν μια σχάρα από συμπαγές ξύλο μέχρι την οροφή. Μερικές φορές έκρυψαν τις επιφάνειες όλων των τοίχων και για να βγάλουν το σωστό βιβλίο από το ανώτερο ράφι έπρεπε να χρησιμοποιήσεις μια σκάλα ή μια ειδική ξύλινη βάση με δύο ή τρία σκαλοπάτια γιατί το ύψος της οροφής ήταν συχνά περίπου τέσσερα μέτρα.

Στη σύγχρονη έκδοση των βιβλίων μπορεί να είναι λίγο λιγότερο, και το γραφείο αντικαθίσταται από έναν υπολογιστή. Στα ανοιχτά ράφια έχουν γύψο ή χάλκινα ειδώλια, σχηματοποιημένα κάτω από εκείνη την εποχή. Στον τοίχο κρέμονται ένας χάρτης της Σοβιετικής Ένωσης, μια κόκκινη σημαία ή μια εικόνα του οικόσημου.

Αίθουσα εισόδου

Αυτό το δωμάτιο δεν είναι λιγότερο πολυτελές από όλα τα άλλα. Στο πάτωμα υπάρχει ένα παρκέ από ψαροκόκαλα ή πραγματικό μάρμαρο, στους τοίχους υπάρχουν ταπετσαρίες σε σκούρο μοτίβο σε συνδυασμό με ξύλινα πάνελ, στην οροφή υπάρχει χυτοσίδηρο και λάμπα. Από τα έπιπλα, το σκαλιστό πέργκολο είναι κατάλληλο εδώ, ένας ξύλινος τοίχος ή μεταλλική κρεμάστρα, ένας μικρός καναπές σε συνδυασμό με ένα ράφι για την εγκατάσταση ενός τηλεφώνου στο σπίτι. Το χαλί έχει επίσης ένα θέμα.

Στοιχεία του Στάλιν ντεκόρ, αξεσουάρ

Τα διακοσμητικά στοιχεία του στυλ της Αυτοκρατορίας Στάλιν είναι αρκετά περίεργα - πεντάκτινα αστέρια, δρεπάνι και σφυρί, εικόνες αυτιών σίτου δεμένα με κορδέλα, δάφνια δάφνης. Πρόκειται για τρισδιάστατα γυψοσανίδες ή σκαλισμένα πάνελ που απεικονίζουν τους απλούς εργαζόμενους, με την έκσταση των εργαζόμενων προς όφελος μιας μεγάλης χώρας. Στα ράφια, στα τραπέζια, σε άλλα εξέχοντα μέρη είναι χάλκινα, ξύλινα, πορσελάνικα ειδώλια ή γλυπτικές ομάδες ιδεολογικού προσανατολισμού. Επίσης υπάρχουν ανάγλυφα με λιοντάρια, καθώς και ένθετα με εικόνες κοινωνικά σημαντικών γεγονότων.

Συμπέρασμα

Το σταλινικό εσωτερικό στυλ είναι ένα μοναδικό φαινόμενο της σοβιετικής εποχής, οι ηχώ του οποίου φαίνονται οργανικά στη σύγχρονη εποχή, αν και οι μνημειώδεις αρχαίες στήλες αντικαταστάθηκαν με απομιμήσεις αφρού, μαύρες και λευκές τηλεοράσεις με έγχρωμες πλακέδες υγρών κρυστάλλων με καθρέφτες από MDF. Υψηλής ποιότητας στυλ είναι δυνατή στα σημερινά ευρύχωρα καινούργια κτίρια με τη βοήθεια πραγματικών ιστορικών επίπλων, διακοσμητικών και κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, που σώζονται από συλλέκτες από εκείνες τις εποχές ή από την κατάλληλη μίμηση τους, που έγιναν από τους σχεδιαστές του τέλους του 20ου αιώνα.