Διεύρυνση του χώρου ενός στενού παιδικού δωματίου

Εάν ένα παιδί έχει το δικό του ξεχωριστό δωμάτιο, τότε είναι βολικό για τον ίδιο και για τους γονείς του. Συνήθως, μια νέα οικογένεια διευθετεί τα σπίτια τους με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι άνετο για δύο από αυτούς. Τα παιδιά δεν εμφανίζονται όλα αμέσως μετά την έναρξη της ζωής μαζί. Για το λόγο αυτό, τα δωμάτια για αυτούς είναι συνήθως τακτοποιημένα σε μια βιασύνη, και η θέση τους δεν είναι απαραίτητο να επιλέξουν. Στην πραγματικότητα η διάταξη του σοφίτα των παιδιών (κατοικίες σοφίτες), σε μικροσκοπικά "ντουλάπια" κοντά στα μπαλκόνια ή τα δωμάτια, δημιουργημένα τεχνητά από μεγάλα δωμάτια με την τοποθέτηση χωρισμάτων. Η τελευταία επιλογή συνήθως περιλαμβάνει τη διαίρεση του κουτιού της σωστής τετραγωνικής μορφής σε δύο στενές θέσεις μικρότερες. Το πιο οξύ πρόβλημα της τοποθέτησης μιας ξεχωριστής περιοχής για ένα παιδί αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι του Χρουστσόφ, αφού ένα μικρό διαμέρισμα δεν επιτρέπει την ταλάντευση στο σπίτι με επισκευές και αναδιαμόρφωση. Σχεδιασμός στενό παιδικό δωμάτιο μπορεί να αναπτυχθεί ανεξάρτητα. Ωστόσο, για να αποφύγετε μια άβολη επιλογή, είναι απαραίτητο να λάβετε υπόψη ορισμένες αποχρώσεις κατά την εργασία, οι οποίες θα βοηθήσουν στην απόκρυψη του μήκους του δωματίου και στην αύξηση του πλάτους του. Κατά τη δημιουργία ενός σχεδίου σχεδιασμού, λάβετε υπόψη τον αριθμό, το φύλο και την ηλικία των νέων κατοίκων του δωματίου:

• Μωρό;
• Ένα παιδί σχολείο: ένα αγόρι ή ένα κορίτσι?
• Δύο παιδιά (ίδιο ή διαφορετικό)
• Έφηβος: αγόρι, κορίτσι

Από αυτές τις αποχρώσεις θα εξαρτηθεί από το στυλ σχεδιασμού και τα χαρακτηριστικά του. Για παράδειγμα, τα υπνοδωμάτια για μωρά σχεδιάζονται με έμφαση στην ευκολία της μητέρας που θα την φροντίσει. Για τους μαθητές, πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την ύπαρξη ενός άνετου χώρου μελέτης, και στις εφηβικές αίθουσες μετράνε με τη γεύση του κατόχου. Στα δωμάτια όπου ζουν δύο παιδιά διαφόρων φύλων, είναι απαραίτητο να σκεφτούμε την κατάλληλη χωροθέτηση του χώρου.

Βασικές συστάσεις για φινίρισμα

Κατά την οργάνωση ενός στενού παιδικού δωματίου, σε ένα διαμέρισμα με έλλειψη τ.μ. Δώστε προσοχή στις ακόλουθες πτυχές του εσωτερικού σχεδιασμού:

• Χρωματικό εύρος. Με τη βοήθεια των αποχρώσεων και των ημίφωνων, μπορείτε να δημιουργήσετε όχι μόνο άνεση στο νηπιαγωγείο, αλλά και να προσθέσετε επιπλέον μετρητές της στους σωστούς χώρους.
• Υλικά φινιρίσματος. Με τις αντιθέσεις τους, ζωντανεύουν το δωμάτιο.
• Φωτισμός πολλαπλών επιπέδων. Με τη βοήθεια τεχνητού φωτός δημιουργούν αυστηρούς και σύγχρονους εσωτερικούς χώρους, αλλά μπορούν επίσης να δώσουν έμφαση στην ευχάριστη περιοχή του δωματίου και παράλληλα να «σκουρύνουν» τον τόπο όπου κρύβονται τα ελαττώματα.
• Έπιπλα. Η αντίληψη του νηπιαγωγείου εξαρτάται από την τοποθέτηση αυτών των εσωτερικών αντικειμένων: ως ένα ενιαίο χώρο ή ένα "τομεακό" δωμάτιο από το οποίο πέφτουν τα "κομμάτια".
• Η διακόσμηση. Με τη βοήθεια όμορφων μικροσκοπίων, το εσωτερικό είναι "γυαλισμένο", όπως η επεξεργασία μιας ακριβής πέτρας. Μόνο μερικές δύσκολες κινήσεις ενός άπειρου κοσμηματοπώλου και η λαμπρότητα των ακανόνιστων άκρων θα χαλάσουν την αισθητική εμφάνιση του κοσμήματος.

Σε δωμάτια μη τυποποιημένων μεγεθών, τα πολυλειτουργικά έπιπλα παίζουν ιδιαίτερο ρόλο. Σας επιτρέπει να εξοικονομήσετε χώρο και να χωρέσετε στην υπάρχουσα περιοχή περισσότερα "χρήσιμα" στοιχεία.

Φως τοίχους και πάτωμα - το καλύτερο φινίρισμα ενός στενού δωματίου

Ελαφρύ δάπεδο και τοίχοι, ίσως η πιο απλή και βολική επιλογή για μια οπτική αύξηση του χώρου. Οι παστέλ αποχρώσεις μπορούν να προστεθούν στον «αέρα» των παιδιών και να τονίσουν την ακρίβεια του φινιρίσματος. Εκείνοι που θέλουν να βάλουν ένα ζευγάρι φωτεινά εγκεφαλικά επεισόδια στην παλέτα του δωματίου συνιστάται να χρησιμοποιούν ταπετσαρία με μικρά σχέδια σε "μικρούς" τοίχους. Είναι καλύτερα να αρνηθείτε την ένταση, τις μεγάλες εκτυπώσεις, επειδή δεν θα φέρει τίποτα παρά ένα επιπλέον "φορτίο" στο εσωτερικό. Αν θέλετε να δημιουργήσετε ένα σχέδιο που θα φαίνεται αυστηρά και συγκρατημένο, τότε στο διαμέρισμα θέρετρο σε ασπρόμαυρα χρώματα. Το σκοτάδι επιτρέπεται να χρησιμοποιείται για "μικρούς" τοίχους στην περιοχή των σανίδων ή για ένα ζευγάρι οριζόντιων λωρίδων. Οι έμπειροι σχεδιαστές συμβουλεύουν να αποφύγουν τις υπερβολικές επιλογές, όπου η κρεβατοκάμαρα είναι κατασκευασμένη σε "βαριές", αντιθέσεις αποχρώσεις. Αυτές οι επιλογές μπορούν να έχουν μόνο πειραματικό χαρακτήρα και σε μακρινούς χώρους που παίζουν σωστά με ένα τέτοιο χρωματικό σχέδιο δεν θα λειτουργούν πάντα ακόμη και μεταξύ των επαγγελματιών.

Πώς να σχεδιάσετε τη διάταξη των επίπλων

Το πιο συνηθισμένο λάθος στο σχεδιασμό των μεγάλων δωματίων - παράλληλη τοποθέτηση των επίπλων σε δύο "σειρές" του κάθε τοίχου. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κανείς να καταφύγει σε κάτι τέτοιο, αφού τα δύο επιπλέον «μαθήματα εμπόδιο» είναι ακόμη πιο τεντωμένα και στενεύουν το δωμάτιο. Τα έπιπλα θα πρέπει να «συντρίψουν» το νηπιαγωγείο σε διάφορους τομείς. Θεωρούνται οπτικά ως ξεχωριστές ζώνες. Εάν η ρύθμιση γίνει σωστά, τότε η υποσυνείδητη "εικόνα" ενός στενού και άβολα χώρου θα καταστραφεί. Θα αντικατασταθεί από την εικόνα ενός τακτοποιημένου δωματίου, σαν να συναρμολογείται από πολλές τετράγωνες πλατφόρμες. Οι συμβατικές ζώνες είναι συνήθως δύο: ανάπαυση και μελέτη. Αν το παιδί διαθέτει επίσης μπαλκόνι, προσθέστε μια ξεχωριστή πλατφόρμα παιχνιδιών. Ο χώρος εργασίας χρειάζεται περισσότερο στο φυσικό φως, αλλά το κάθισμα παραθύρου είναι συχνά το πιο ειρηνικό και το κρεβάτι ήδη ισχυρίζεται ότι είναι. Πώς να βρίσκεστε σε αυτή την κατάσταση; Οργανικά "ολοκληρώνει" και τις δύο ζώνες, αφήνοντας μια πλατφόρμα μπροστά από την πόρτα για τη γωνία που παίζει.

Εάν ένα παιδί χωρίζεται από ένα αγόρι και ένα κορίτσι, τότε η διάκριση μεταξύ των "κτήσεών τους" είναι απαραίτητη. Στο ρόλο ενός διαχωριστή μπορεί να είναι ένα ράφι με τα βιβλία και τα παιχνίδια, μια κινητή οθόνη ή κουρτίνα.

Το κρεβάτι πρέπει να είναι λειτουργικό.

Στη λέξη "κρεβάτι" σε πολλούς ανθρώπους, η φαντασία σχεδιάζει ένα ευρύχωρο, ευρύ κρεβάτι ύπνου, ίσως ακόμη και με ένα θόλο κάτω από μια χιονοστιβάδα μαλακών μαξιλαριών σε μια τακτοποιημένη κουβέρτα. Στα στενά παιδικά δωμάτια, αυτή η φαντασία θα πρέπει να τσαλακωθεί και να πεταχτεί, αφού ο πραγματικός χώρος ανάπαυσης πρέπει να είναι συμπαγής. Είναι επιθυμητό να εκτελεί επιπλέον περισσότερες λειτουργίες. Με απλούς τρόπους, ένας πτυσσόμενος καναπές ή καναπές για ένα άτομο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κρεβάτι. Η ευκολία του κιτ είναι προφανής: ακόμη και όταν διπλώνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας, το παιδί θα έχει πάντα την ευκαιρία να καθίσει ή να ξαπλώνει. Για ένα σύντομο διάλειμμα, ισιώστε το κρεβάτι εντελώς χωρίς ανάγκη. Εάν υπάρχουν δύο παιδιά στο δωμάτιο, τότε φυσικά χρησιμοποιούν μοντέλα δύο επιπέδων. Μία από τις ποικιλίες του τελευταίου είναι η "σοφίτα". Σε αυτό, το κρεβάτι βρίσκεται στην κορυφή, και το κάτω μέρος του είναι ένας συνδυασμός ενός βολικό χώρο εργασίας και τμήματα αποθήκευσης. Ορισμένα κρεβάτια μπορούν να διπλωθούν πλήρως σε μια συμπαγή ενότητα, η οποία συνήθως είναι διακοσμημένη με μικρά ράφια. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, καταλαμβάνει ένα ελάχιστο χώρο και σας επιτρέπει να μετακινηθείτε εύκολα σε ένα στενό δωμάτιο.

Για βρέφη, επιλέξτε ένα καθολικό κρεβάτι με μεταβαλλόμενο τραπέζι και χώρο αποθήκευσης για πάνες και πάνες στο σετ.

Επιλογή γραφείου και πρόσθετες θέσεις αποθήκευσης

Από το πλήρες ντουλάπι, το οποίο θα ασκήσει πίεση στο δωμάτιο με τις διαστάσεις του, είναι καλύτερο να αρνηθεί. Σε ακραίες περιπτώσεις, χρησιμοποιήστε κουπέ γωνιακές κατασκευές που απαιτούν μικρό χώρο. Αν ένας από τους "κοντούς" τοίχους δεν έχει άνοιγμα παραθύρου ή πόρτας, τότε υπάρχει ένα στενό ντύσιμο. Θα είναι η "κάρτα ατού" για την οπτική "σύντμηση" ενός στενού δωματίου. Είναι καλύτερα να οργανώνετε χώρους αποθήκευσης στα πιο απροσδόκητα σημεία: στα συρτάρια του διακοσμητικού βάθρου, κάτω από το κρεβάτι, στα ανοιχτά ράφια κάτω από την οροφή, σε ειδικά σχεδιασμένα κιβώτια. Συνήθως τα ντουλάπια μινιατούρας ή οι ντουλάπες είναι ήδη ενσωματωμένα στο υπνοδωμάτιο. Ευτυχώς, τα παιδιά συνήθως έχουν λιγότερα πράγματα από τους ενήλικες, γεγονός που τους επιτρέπει να "συσκευάζονται" σε μικρά ράφια και κουτιά.

Μην χρησιμοποιείτε κλειστό μέρος για να αποθηκεύετε πράγματα που βρίσκονται στο επίπεδο των ματιών και πάνω. Θα δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση των περιορισμένων και "σέρνουν" στους τοίχους των επισκεπτών.

Δημιουργούμε ηρεμία με τη βοήθεια μαλακού και ομοιόμορφου φωτός.

Κατά τη δημιουργία ενός σχεδίου μελέτης, δώστε ιδιαίτερη προσοχή στον φωτισμό. Δεν πρέπει να περιορίζεστε μόνο στον πολυέλαιο οροφής. Σε ένα μακρύ δωμάτιο, το φως του δεν είναι αρκετό για μακρινές γωνίες, και οι σκληρές σκιές δεν θα φαίνονται ζεστές. Παραδοσιακά, οι συσκευές φωτισμού τοποθετούνται σε τρία επίπεδα:

Οι πηγές φωτός δεν εγκαθίστανται μόνο σε ράφια και ντουλάπια, αλλά επίσης ενσωματωμένα στην οροφή "ανακούφιση", αν είναι κατασκευασμένα από γυψοσανίδα, μέθοδο καρέ.

Πώς να επεκτείνετε οπτικά το δωμάτιο

Έτσι ώστε οι αναλογίες του δωματίου να μην είναι εμφανείς, να γίνονται σύντομοι τοίχοι και οι μακρύτεροι ουδέτεροι ήχοι. Σχετική επιλογή με την τοποθέτηση ορθογώνιου παιδικού δωματίου με ζώνες. Είναι χωρισμένο σε δύο (τρία) όμοια τετράγωνα πλατφόρμες: για ύπνο και για μελέτη (παιχνίδια). Ο χώρος αναψυχής βρίσκεται παραδοσιακά στο παράθυρο, καθώς η αφθονία του φυσικού φωτός θα την κάνει πιο άνετη. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στο φινίρισμα, εάν χρησιμοποιείται αποσπασματικό κάλυμμα δαπέδου (σανίδα παρκέ, έλασμα) και όχι στερεό καμβά (αυτοεπιπεδούμενο δάπεδο, λινέλαιο). Πρέπει να τοποθετείται κατά τέτοιο τρόπο ώστε τα φαρδιά άκρα των ορθογώνων ορθογωνίων να βρίσκονται σε ολόκληρο το φυτώριο. Αυτή η τεχνική σχεδιασμού θα βοηθήσει στην επέκταση του στενού, μακρινού δωματίου. Εάν ο χώρος του παιδιού είναι δίπλα στο μπαλκόνι ή την πλατεία, τότε εξετάζεται η διάταξη του παιδικού σταθμού. Το παράθυρο και η πόρτα που χωρίζουν το πρόσθετο δωμάτιο αποσυναρμολογούνται, γεγονός που επιτρέπει να αφήνετε σε φυσικό φως μέσα στο δωμάτιο. Μετά από όλα, αυτός, όπως γνωρίζετε, εξομαλύνει τις γωνίες και μαλακώνει τα ελαττώματα με τη μορφή του δωματίου.

Η διακόσμηση και η επιλογή των κουρτινών

Με τη βοήθεια των κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων (κουρτίνες, κουβέρτες, καλύμματα, μαξιλάρια) μπορείτε να "περιστρέψετε" το χώρο και να το επεκτείνετε με οριζόντιες ρίγες. Όσο μεγαλύτερη είναι η αντίθεση τους, τόσο πιο ενοχλητικό θα είναι το αποτέλεσμα. Στις κουρτίνες προτιμούν ρωμαϊκές επιλογές αέρα ή συνοπτικά κλασικά. Η αφθονία του ντεκόρ σε αυτά τα δωμάτια δεν είναι ευπρόσδεκτη, αν και κανένα παιδί, το οποίο a priori δεν έχει "ζωντανή" ατμόσφαιρα, δεν θα το κάνει χωρίς αυτό. Στην αίθουσα κρέμεται μια γιρλάντα, ένα "οριζόντιο" κολάζ φωτογραφίας ή ένας πίνακας κιμωλίας τοποθετείται στον τοίχο προφοράς, το πάτωμα καλύπτεται με ένα μαλακό χαλί, ενώ σε ορισμένες περιοχές εγκαθίστανται λαμπτήρες με σκιές και πόδια από πρωτότυπα σχήματα.

Παιδιά για αγόρι

Στο παιδικό δωμάτιο για το αγόρι οποιασδήποτε μορφής, κυριαρχούν συνήθως μπλε, μπλε, πράσινα και λευκά χρώματα. Σε στενούς χώρους, οι τοίχοι προφοράς είναι διακοσμημένοι με ταπετσαρία με ένα θεματικό μικρό μοτίβο: ρομπότ, αστροναύτες, αυτοκίνητα. Αρχικό μοτίβο ματιά και χώρο στο εσωτερικό. Στην πρώτη απόφαση στυλ χρησιμοποιούν σχοινιά, μοντέλα πλοίων (ή παραλλαγές σε μπουκάλια), διακοσμητικές χειροκίνητες ρόδες, πανιά και άλλα γνωρίσματα που είναι γνωστά σε κάθε εραστή βιβλίου Jules Verne, Daniel Defoe και Robert Stevenson. Στους κοσμικούς εσωτερικούς χώρους χρησιμοποιείτε τους χάρτες του ουρανού, τα τηλεσκόπια, το φθορίζον χρώμα, τα οποία δίνουν φωτισμό τη νύχτα. Οι τοίχοι με έμφαση είναι διακοσμημένοι με τις απόψεις των «πόλεων» του Άρη, που δανείστηκαν από τις περιγραφές του Ray Bradbury, εικόνες αστερισμών και άγνωστων γαλαξιών του σύμπαντος.

Για κορίτσι

Η παλέτα χρωμάτων για τα κορίτσια επιλέγεται από μαλακές αποχρώσεις (ροζ, λιλά, πράσινο), αποφεύγοντας εντελώς τις αντιθέσεις. Το λευκό και το γκρι θα σας βοηθήσουν να προσθέσετε χώρο "swing". Η χρήση φυτικών διακοσμήσεων ή μικρών φυτικών μοτίβων είναι ευπρόσδεκτη. Η αρχική προσθήκη θα είναι ένα θαυμάσιο σπίτι στο οποίο μπορείτε να παίξετε με τις κούκλες και να κανονίσετε "τρελό τσάι πίνοντας", όπως στο έργο του Lewis Carroll. Στα δωμάτια για κορίτσια, δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στο ντεκόρ, καθώς μπορεί να γίνει με τα χέρια σας μαζί με την κόρη σας, μετατρέποντας τη διακόσμηση του δωματίου σε μια συναρπαστική διαδικασία. Μαζί ράβουν κλινοσκεπάσματα, μαξιλαροθήκες σε μαξιλάρια και χαλιά χρησιμοποιώντας την τεχνική συνονθύλευμα, κάνουν εσωτερικές κούκλες, συλλέκτες ονείρων, δεμένες χαρτοπετσέτες και γλάστρες για φυτά εσωτερικού χώρου.

Για δύο παιδιά

Τα δωμάτια για δύο παιδιά είναι συνήθως διακοσμημένα με πολυλειτουργικά έπιπλα. Σε στενούς χώρους, δυστυχώς, δεν συνιστούν τη χρήση μιας "παράλληλης" διάταξης, δηλαδή όταν τοποθετούνται δύο ξεχωριστά κρεβάτια σε απέναντι τοίχους. Αλλά κανείς δεν απαγορεύει να τα τοποθετήσετε σε ένα, διαιρώντας το διαμέρισμα υπό όρους. Έτσι, κάθε παιδί θα έχει τον δικό του προσωπικό χώρο, η ανάγκη του οποίου με την ηλικία θα αυξηθεί μόνο. Η ζώνη εργασίας είναι επίσης καλύτερο να μετρά με τη διαίρεση για δύο, έτσι ώστε τα παιδιά να μην αλληλεπιδρούν μεταξύ τους όταν ασχολούνται με διαφορετικά καθήκοντα (μελέτες και παιχνίδια).

Συμπέρασμα

Το παιδικό δωμάτιο είναι πάντα κατασκευασμένο διαφορετικά από άλλα δωμάτια. Θα πρέπει να δημιουργήσει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στην οποία θα είναι άνετη όχι μόνο για τους γονείς, αλλά και για τους μικρούς κατοίκους. Πριν δημιουργήσετε ένα έργο, συνιστάται να συμβουλευτείτε τον ίδιο τον ίδιο το παιδί για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις προτιμήσεις του. Αυτό θα βοηθήσει να συγκεντρωθεί η σωστή στιλιστική εικόνα σε κομμάτια, η οποία θα βασίζεται στις επιθυμίες του μικρού άνδρα, επειδή θα πρέπει να ζήσει σε αυτό, και όχι στους ενήλικες.