Διακοσμητικός καταρράκτης: παραδείγματα και δικά τους χέρια

Οι καταρράκτες πάντα γοητεύουν τους ανθρώπους με την ομορφιά τους. Η παρατήρηση της κίνησης του νερού ανακουφίζει, χαλαρώνει και προσαρμόζεται στις φιλοσοφικές αντανακλάσεις. Στην Ιαπωνία, κανένας κήπος δεν μπορεί να κάνει χωρίς αυτό το διακοσμητικό στοιχείο και, όπως γνωρίζετε, οι άνθρωποι της ανατολής αναγνωρίζονται ως αισθητικοί και γνώστες της ομορφιάς. Ο διακοσμητικός καταρράκτης μπορεί να σχεδιαστεί και να εγκατασταθεί ανεξάρτητα στον κήπο σας. Αρχικά εντάσσεται στη σύνθεση του τοπίου και γίνεται το κέντρο του, στο οποίο βρίσκονται τα υπόλοιπα στοιχεία σχεδίασης. Περισσότερες μικροσκοπικές εκδόσεις τοποθετούνται ακόμη και σε σαλόνια, επομένως το πλαίσιο για αυτό το διακοσμητικό αντικείμενο απλά δεν υπάρχει: μπορεί να προσαρμοστεί οπουδήποτε. Στην πραγματικότητα, είναι ένας σχεδιασμός με συνεχώς κυκλοφορούν νερό, ένας κλειστός κύκλος του οποίου παρέχεται από μια ενσωματωμένη αντλία. Ας προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τις λεπτομέρειες της δημιουργίας καταρράκτες, του εξοπλισμού που είναι απαραίτητος για την εργασία τους και τα χαρακτηριστικά εγκατάστασης.

Είδη διακοσμητικών καταρρακτών

Όλα τα τεχνητά προέρχονται από το φυσικό. Οι πραγματικοί καταρράκτες χωρίζονται σε τρεις τύπους:

ΓκουλίΣε αυτή την περίπτωση, το νερό ρέει ομαλά από ένα μικρό ύψος υπό οξεία γωνία προς τον πυθμένα της δεξαμενής.
ΚαταρράκτηςΈνα ισχυρό, ευρύ ρεύμα νερού ρέει από σχετικά μικρό ύψος.
CascadeΠολλοί το βρίσκουν πιο όμορφο. Το νερό για μεγάλο χρονικό διάστημα διαβρώνει τις πέτρες που σχηματίζουν τα ρέματα. Το αποτέλεσμα είναι μια ολόκληρη μάζα μικρών καταρρακτών, που σχηματίζονται από ένα μόνο ρεύμα.

Οποιοσδήποτε από τους παραπάνω τύπους μπορεί να αναπαραχθεί στον κήπο σας, στη χώρα ή στο διαμέρισμα. Σε αυτή την περίπτωση, ο ρόλος παίζεται μόνο από την επιφάνεια στην οποία θα ρέει το νερό. Η γενική εμφάνιση της τελικής σύνθεσης εξαρτάται από το σχήμα και τα περιγράμματα. Υπάρχει επίσης μια άλλη ταξινόμηση από τη φύση της ροής του νερού:

ΣταγόναΣε αυτούς τους καταρράκτες παρέχεται η χρήση ειδικών γυάλινων σωλήνων μέσω των οποίων το νερό ρέει απαλά προς τα κάτω. Αυτή η επιλογή είναι πιο κοντά στο φυσικό πρωτότυπο.
InkjetΤο νερό είναι ένα συνεχές ρεύμα, το οποίο τεμαχίζεται μερικώς από τεχνητά εμπόδια.
SLRΓια αυτή την κατασκευή απαιτείται ένα στρώμα από γυαλί στο οποίο το νερό θα συλλέγεται σε σταγόνες και θα πέσει κάτω. Το σχέδιο δημιουργεί την ψευδαίσθηση της βροχής.

    

Ως υλικό για τη βάση, το οποίο επιτρέπει στο νερό να επιλέξει:

  • Γυαλί;
  • Καθρέπτες (αρχικό αποτέλεσμα του διπλασιασμού της ροής).
  • Τεχνητή και φυσική πέτρα.
  • Κεραμικά.
  • Ξύλο (είναι απαραίτητο να μεταβληθεί με την πάροδο του χρόνου λόγω της ευαισθησίας σε σήψη σε συνθήκες υψηλής υγρασίας).
  • Μέταλλο.
  • Συνδυασμένες συνθέσεις.

Σε εκδόσεις τζετ, η φύση της απορροής του νερού εξαρτάται από την υφή της επιφάνειας. Για να πάρετε λεπτές κλωστές επιλέξτε ακατέργαστες πέτρες με πολλές εγκοπές. Για να δημιουργηθεί μια ομαλή και ομαλή ροή, δίνεται προτίμηση στις γυαλισμένες επιφάνειες. Για να κάνει το νερό να αφρίζει στο σημείο της πτώσης, τοποθετούνται αρκετές πέτρες δίπλα του, για τις οποίες θα «σπάσουν».

    

Η μορφή και οι τύποι των καταρρακτών

Οι διακοσμητικοί καταρράκτες χωρίζονται από τα ακόλουθα υποείδη από τη φύση του σχεδιασμού:

  • Πηγή του Το νερό ρέει ομαλά από το τεχνητό "κρεβάτι" σε μια μικρή δεξαμενή. Τέτοιες πηγές είναι καθολικές και κατάλληλες για τη δημιουργία ήσυχων, ζεστών φυσικών χώρων με μια διακριτική γουργούρισμα. Οι πηγές είναι συχνά διατεταγμένες με τη μορφή ανεστραμμένων κανάδων, ραγισμένων αμφορών, θαλάσσιων κελυφών.
  • Απλό, ενιαίο στάδιο. Αυτός ο τύπος έχει μόνο μία προεξοχή - ένα ανθρωπογενές φράγμα που επιτρέπει στο νερό να ρέει όμορφα με μια μεγάλη "λωρίδα". Κατά κανόνα, οι εγκαταστάσεις αυτές είναι μικρές. Εάν το ύψος της προεξοχής υπερβεί το 1 m, τότε το ευχάριστο γκρίνωμα της ακοής θα αντικατασταθεί από ένα ενοχλητικό βρυχηθμό που θα αναιρεί ολόκληρη την αισθητική της διακοσμητικής δομής. Το πλάτος του τεντωμένου πίδακα νερού διέπεται από τις διαστάσεις του "βήματος".
  • Καταρράκτης. Δημιουργεί πολύ θόρυβο, αλλά φαίνεται εντυπωσιακό. Μια τέτοια δομή απαιτεί μια ισχυρή αντλία που μπορεί να διατηρήσει το επιθυμητό κεφάλι.
  • Καταρράκτης πολλαπλών σταδίων. Κατασκευάζεται ως ένα στάδιο, μόνο με μεγάλο αριθμό προβολών. Η κατασκευή, κατά κανόνα, λόγω των βημάτων είναι έντονα ανεπτυγμένη προς τα πάνω, επομένως φαίνεται πιο κατάλληλη στον ύπνο ή σε δωμάτια με ψηλά ταβάνια.

Οι μορφές δομών μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές:

  • Square;
  • Ορθογώνιο;
  • Ένα ημικύκλιο όπου το νερό ρέει είτε από την κυρτή είτε από την κοίλη πλευρά.
  • Ασύμμετρες συνθέσεις.

    

Οι τελευταίοι μοιάζουν περισσότερο με φυσικούς καταρράκτες, έτσι χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν την πιο ακριβή απομίμηση μιας φυσικής σύνθεσης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμη και ο μικρότερος καταρράκτης θα υγραίνει τακτικά τον αέρα. Αυτό είναι χρήσιμο όχι μόνο για τα φυτά εσωτερικού χώρου, αλλά και για τους ανθρώπους. Ένας τέτοιος φυσικός υγραντήρας είναι ιδιαίτερα βολικός σε εκείνα τα σπίτια όπου η ισχύς του συστήματος θέρμανσης δεν ρυθμίζεται χειροκίνητα και ο αέρας είναι πολύ στεγνός.

    

Επιλογή τοποθεσίας

Όχι μόνο ο συνδυασμός του καταρράκτη με την εσωτερική εικόνα, αλλά και η ιδιαίτερη φροντίδα γι 'αυτό εξαρτάται από την επιλογή της θέσης. Αν μιλάμε για το σχέδιο στο δρόμο, τότε δεν πρέπει να το δημοσιεύσετε:

  • Κάτω από τα δέντρα. Το φθινόπωρο, το φύλλο πτώσης θα καθορίσει το χρονοδιάγραμμα για τη φροντίδα του καταρράκτη, καθώς θα το συσσωρεύει συστηματικά.
  • Στις απομακρυσμένες γωνιές του κήπου. Μην ξεχνάτε ότι μια τέτοια πολυτελή διακόσμηση αξίζει να δειτε, αντίστοιχα, και πρέπει να βρίσκεται σε ανοιχτούς χώρους.
  • Σε μέρη όπου δεν υπάρχει σκιά. Αυτή η συμβουλή ισχύει μόνο για σύνθετους συνδυασμούς καταρρακτών και λίμνες με άγρια ​​φύση. Τα ψάρια και τα φυτά είναι απίθανο να συμπαθούν τη συνεχή υπερθέρμανση.
  • Κοντά σε κατοικημένες κατασκευές, το φινίρισμα των οποίων είναι κατασκευασμένο από υλικά που είναι ευαίσθητα σε υψηλή υγρασία.

Σε εσωτερικούς χώρους δεν είναι απαραίτητο να τοποθετούνται πτώσεις στις μπαταρίες. Κάτω από τα δωμάτια ταμπού πέφτουν με "υγρούς" τοίχους, επί των οποίων σχηματίζεται περιοδικά το καλούπι. Με μια σταθερή πηγή υγρασίας, μόνο επιδεινώνετε την κατάσταση και παρέχετε ένα εισιτήριο στη ζωή με μύκητες και άλλους οργανισμούς που είναι επικίνδυνοι για τον άνθρωπο. Μικρές, υπαίθριες καταρράκτες τοποθετούνται είτε στο κέντρο των μεγάλων δωματίων, είτε κάπου στην "απομονωμένη γωνία" σε μικρά δωμάτια. Στην τελευταία περίπτωση, η κεντρική σύνθεση δεν θα διακοσμήσει τόσο πολύ το εσωτερικό, καθώς θα παρεμποδίσει την ελεύθερη κίνηση των ιδιοκτητών, παραβιάζοντας έτσι την άνεση τους. Στα dacha gazebos, τα κέντρα ευρύχωρων αυλών, οι χώροι για παιχνίδια και αναψυχή θεωρούνται ιδανικό μέρος για καταδύσεις. Για την πληρότητα της σύνθεσης, φυτεύονται το ένα δίπλα στο άλλο χαμηλοί θάμνοι: τριαντάφυλλα, άγριο τριαντάφυλλο, ζιζάνιο, σπιρίχα, ορτανσία, μοσχοκάρδαμο, λιλά.

Για να σώσετε τον εαυτό σας από περιττό κόπο, επιλέξτε ένα μέρος με φυσική κλίση του εδάφους, έτσι ώστε το νερό να αποστραγγίζεται ανεξάρτητα και δεν χρειάζεται να το «βοηθήσετε» προσαρμόζοντας ανάλογα την διακοσμητική επιφάνεια.

    

Βέλτιστο ύψος καταρράκτη

Όσο για το ύψος, δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1-1,2 μ. Η βέλτιστη ένδειξη είναι 0,5-0,8 μ. Όταν πέφτει από ένα τέτοιο ύψος, το ρεύμα δημιουργεί μια μικρή κουρτίνα θορύβου που δεν είναι ενοχλητική. Το κύριο πράγμα είναι ότι η ύπαρξη στο καταρράκτη προκάλεσε ευχάριστα συναισθήματα όχι μόνο από την περισυλλογή, αλλά και από την ακρόαση μιας τέτοιας «μουσικής της φύσης». Εάν υπάρχουν τεχνητά εμπόδια σε σημεία απορροής νερού, για το σχηματισμό πιτσιλιών από αφρό, το επίπεδο θορύβου αυξάνεται δραματικά, επομένως η εφικτότητα της τοποθέτησής τους καθορίζεται εμπειρικά. Όσο υψηλότερο είναι το "σημείο πτώσης", τόσο πιο ισχυρή θα είναι η αντλία και αυτό συνδέεται με αυξημένη κατανάλωση ενέργειας και πρόσθετα έξοδα.


    

Κάνοντας έναν καταρράκτη με τα χέρια σας

Κάνοντας έναν καταρράκτη με τα χέρια σας δεν είναι τόσο δύσκολο. Μετά την επιλογή του βέλτιστου τόπου, είναι απαραίτητο να συνδέσετε τα ταλέντα του κατασκευαστή και να σκάψετε ένα χαντάκι, να το εξοπλίσετε σωστά, για να δημιουργήσετε την αντλία. Στη συνέχεια, θα χρειαστείτε τις δεξιότητες ενός σχεδιαστή και ίσως ενός μικρού αρχιτέκτονα για να δημιουργήσετε μια στερεά στιλιστική σύνθεση. Τελικά, συμπληρώστε τη μινι-κατασκευή της εκκίνησης του νερού. Ας εξετάσουμε λεπτομερέστερα τα χαρακτηριστικά της εργασίας σε κάθε στάδιο.

    

Ίδρυμα λάκκο

Πριν αρχίσετε να σκάβετε, πρέπει να κάνετε μια σήμανση. Για τους σκοπούς αυτούς χρησιμοποιούνται οι μανταλάκια και ένα ισχυρό σπείρωμα που τεντώνεται μεταξύ τους. Ορίζετε το πλάτος μόνοι σας, αλλά για βάθος υπάρχουν ορισμένα πρότυπα. Εάν η λίμνη που βρίσκεται δίπλα στον καταρράκτη είναι γεμάτη από υποβρύχια χλωρίδα και πανίδα, τότε μπορούν να σκάψουν μέχρι 1,2-1,5 μ. Για μια αποκλειστικά διακοσμητική επιλογή, θα υπάρχει αρκετό βάθος 0,7-0,8 μ. Πρώτον, ο χώρος καθαρίζεται από γρασίδι και παρατυπίες. . Κατά τη διάρκεια των "ανασκαφών" οι άκρες του λάκκου περιδινίζονται περιοδικά με νερό, αποτρέποντας έτσι την αποδάσωση των τοίχων. Μετά την ολοκλήρωση των κύριων έργων, η άμμος και η θρυμματισμένη πέτρα χύνεται στον πυθμένα του λάκκου με ένα στρώμα μέχρι 12-15 cm.

Στρώμα στεγανοποίησης

Είναι απαραίτητο να αποφασιστεί ο τύπος στεγάνωσης στο στάδιο του σχεδιασμού. Συνολικά υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι:

  • Ευέλικτο. Για αυτή τη μέθοδο, εφαρμόστε μια ειδική ταινία που αντιμετωπίζει την εργασία, αλλά δεν κρατά τη φόρμα, αλλά την επαναλαμβάνει μόνο. Οι επιλογές με μέσο κόστος είναι από PVC. Η βάση ενός ακριβότερου φιλμ είναι το βουτυλικό καουτσούκ.
  • Απόλυτη στεγανοποίηση (σκυρόδεμα + πέτρα). Πρόκειται για μια παλιά, δοκιμασμένη με χρόνο, αλλά πολύ χρονοβόρα μέθοδο. Χρησιμοποιείται στην κατασκευή μνημειακών κατασκευών για δεκαετίες, καθώς απομονώνει, όπως λένε, "σφιχτά".
  • Σκληρή. Παρέχει τη χρήση ανθεκτικών πλαστικών ή σύνθετων καλουπιών.

Η πιο δημοφιλής ευλύγιστη στεγάνωση. Το κόστος του δεν είναι τόσο δύσκολο, και η ζωή είναι αρκετά "αξιοπρεπής". Αξίζει να σημειωθεί ότι όσο πιο βαθιά γίνεται η εκσκαφή, τόσο πιο παχύ είναι το φιλμ που χρησιμοποιείται για τη στεγανοποίηση. Ένας παραδειγματικός πίνακας αντιστοίχισης έχει ως εξής:

  • Περισσότερο από 1,5 μ. - από 1,5 εκ.
  • Μέχρι 1,5 m - 1,1-1,2 cm.
  • Λιγότερο από 1 m - 0,7-0,8 cm.

Η σκληρή στεγανοποίηση χρησιμοποιείται για τη δημιουργία μεγάλων καταρράκτες. Ένα παρόμοιο στοιχείο στις περιπτώσεις με μικρές δομές μπορεί να γίνει ανεξάρτητα. Από τα υλικά που απαιτούνται μόνο fiberglass και πλαστικό.

Με ένα μικρό βάθος της λίμνης δίπλα στον καταρράκτη, το χειμώνα, τα φύκια θα παγώσουν σε ένα στρώμα στεγανοποίησης. Πριν την πρώτη ψύξη, θα πρέπει να αφαιρεθούν και να τοποθετηθούν στο ενυδρείο για όλη την σεζόν.

    

Δημιουργούμε καταρράκτες

Ο καταρράκτης σχηματίζεται όταν αλλάζει το ύψος. Η δημιουργία του κατά τη διάρκεια της κατασκευής θα πρέπει να παρακολουθήσει. Η ροή ρέει ομαλά με βήματα, σχηματίζοντας προεξοχές. Το νερό, όπως είναι γνωστό, φθείρει μια πέτρα, επομένως ο ψαμμίτης προτιμάται ανάμεσα σε μια ποικιλία υλικών. Τα τεμάχια αυτού του ιζήματος φαίνονται φυσικά και καθαρίζονται εύκολα. Ωστόσο, η πέτρα είναι το επιφανειακό στρώμα. Είναι προτιμότερο να κατασκευαστεί η βάση καταρράκτη από το ξύλο, ενισχύοντας ταυτόχρονα με σκυρόδεμα. Μετά την ξήρανση της κατασκευής, τοποθετούν την αντλία και μόνο μετά προχωρούν στη διακόσμηση.

Για όσους δεν θέλουν να συμμετάσχουν στον σχηματισμό των αυτομαστικών καταστημάτων, σε εξειδικευμένα καταστήματα προσφέρουν να αγοράσουν έτοιμα έντυπα. Το μόνο που χρειάζεστε είναι να επιλέξετε το κατάλληλο μέγεθος και να το εγκαταστήσετε στο λάκκο.

    

Εγκατάσταση αντλίας

Το σκάψιμο του λάκκου θεμελίωσης και η κατασκευή του ιδρύματος είναι μόνο η μισή μάχη. Ο επόμενος στόχος είναι η παροχή της λίμνης με νερό και η συνεχής κυκλοφορία της. Οι αντλίες είναι δύο τύπων:

  • Επιφάνεια (εξωτερική). Χρησιμοποιείται για τη δημιουργία κλειστού βρόχου σε μεγάλες δομές. Τοποθετείται κοντά στη δεξαμενή.
  • Υποβρύχια. Βρίσκεται στον πυθμένα μιας τεχνητής λίμνης.

Για να δημιουργηθεί μια ροή καταρράκτη σχετικά μικρού ύψους (μέχρι 1,2-1,5 μ.), Θα είναι επαρκής μια αντλία 70 W. Η μονάδα λειτουργεί από το δίκτυο, έτσι ώστε η εγκατάσταση του μετασχηματιστή να εμπλέκεται εκ των προτέρων. Οι εύκαμπτοι σωλήνες καλύπτουν τη διακόσμηση και προσπαθούν να κλείσουν τα άλγη της αντλίας. Το σύνολο του συστήματος αποτελείται από φίλτρα, 2 εύκαμπτους σωλήνες (έναν για εξώθηση και έναν για αναρρόφηση), ένα καλώδιο και ένα "κουτί" στο οποίο ο κινητήρας είναι κρυμμένος. Ένα μανίκι αντλίας τοποθετείται στον πυθμένα της δεξαμενής και το δεύτερο τραβιέται μέχρι το σημείο πτώσης του νερού.

Τρόποι για να διακοσμήσετε

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο ίδιος ο καταρράκτης μπορεί να διακοσμηθεί με οποιοδήποτε είδος τεχνητής και φυσικής πέτρας, αλλά προτιμάται ο ψαμμίτης, το μάρμαρο και ο γρανίτης. Φυσικά, μπορείτε να πάρετε οποιοδήποτε λιθόστρωτο στο δρόμο του όμορφου σχήματος και να το χρησιμοποιήσετε για να δημιουργήσετε μια σύνθεση. Οι πέτρες μπορούν να χαλαρώσουν. Σε αυτή την περίπτωση, τελικά μετακινούνται και αλλάζουν το σχέδιο κατά βούληση. Επίσης, η δομή μπορεί να ενισχυθεί με τσιμεντοκονία, που σφίγγει σφικτά τη μνημειώδη δομή. Για διακόσμηση χρησιμοποιήστε μια ποικιλία υλικών:

  • Βότσαλα (βότσαλα);
  • Άμμος.
  • Seashells;
  • Άλγη;
  • Νομίσματα;
  • Αριθμοί βατράχων, σαλιγκάρια και άλλα υδρόβια πλάσματα από κεραμικά.

Με όλη αυτή τη διακοσμητική μεγαλοπρέπεια, ο πυθμένας της δεξαμενής χύνεται για να της δώσει μια φυσική υφή. Όταν επιλέγετε τα φύκια, επικεντρωθείτε σε εκείνους που αισθάνονται υπέροχα σε ένα τοπικό κλίμα. Ο ίδιος ο καταρράκτης καλύπτεται από πέτρες και την απομίμηση. Σπάνιες τούφες πράσινου, που βλέπουν σε ρωγμές, δίνουν αυτή την «εσωτερική» φυσικότητα. Σε πιο ακριβές εκδόσεις απευθείας κάτω από τα βήματα των καναλιών ρυθμίστε τον οπίσθιο φωτισμό. Η καλωδίωση είναι σωστά μονωμένη και οι λαμπτήρες είναι αδιάβροχοι. Μοιάζει με αυτό το σχέδιο όμορφα, ειδικά τη νύχτα.

    

Φυτά για διακόσμηση

Αρχικά διακοσμούν την παρακείμενη περιοχή, καθώς το "περίγραμμα" δημιουργεί πανοραμική θέα. Η γωνία με το νερό που μπερδεύει πρέπει να ανακουφίζει και να ταιριάζει με θετικό τρόπο, τόσο μαλακό, γρασίδι γκαζόν φυτεύεται κάτω από τα πόδια σας. Σε μια τέτοια επίστρωση θα είναι ωραίο να περπατάτε ξυπόλητοι. Άνθιση θάμνοι φυτεύονται γύρω από μια τεχνητή λίμνη και καταρράκτη. Το πρωτότυπο θα είναι η ιδέα των "ρολογιών Linnaeus", όταν κάθε είδος ανοίγει τα πέταλα των οφθαλμών σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, και αυτές οι περίοδοι δεν επικαλύπτονται. Έτσι, θα έχετε έναν κήπο που πάντα ανθίζει. Μεταξύ των θάμνων προτιμούν τους λάτρεις της υψηλής υγρασίας:

  • Daylilies;
  • Mannick;
  • Arrowhead?
  • Ίριδες.
  • Azorelle;
  • Saxworm;
  • Caluznice;
  • Φτέρες

Επιπλέον, φυτεύουν πολύχρωμα καλάμια, τα οποία σχετίζονται με ήσυχα αμπέλια. Αν αποφασίσετε να διακοσμήσετε το σπίτι με έναν καταρράκτη, τότε το "νύχι" του προγράμματος είναι διακοσμημένο με γλάστρες. Σε δωμάτια διακοσμημένα με μινιμαλισμό ή με ιαπωνικά μοτίβα, τα σχέδια νερού στο πλαίσιο μικροσκοπικών δέντρων μπονσάι φαίνονται όμορφα. Ένα τέτοιο εσωτερικό αντικείμενο είναι κατάλληλο για διακόσμηση σαλόνι, χειμωνιάτικο κήπο ή "γωνιά ειρήνης" σε οποιοδήποτε άλλο δωμάτιο. Υπάρχουν επίσης στυλ για τη διακόσμηση καταρράκτες. Συνήθως χωρίζονται σε τρεις μεγάλες ομάδες:

  • Φυσικά. Οι καταρράκτες προσπαθούν να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο φυσικό πρωτότυπο.
  • Ethnic. Εδώ χρησιμοποιούνται συχνά πήλινα αγγεία, αμφορείς, κεραμικά πλακίδια, αφθονία διακοσμητικών και μοτίβα. Ολόκληρη η σχεδίαση δίνει την εντύπωση των τεχνητών.
  • Σύγχρονη. Χρησιμοποιούν απλότητα μορφής, ευθείες γραμμές και ψυχρό φωτισμό. Το νερό που διαρρέει το γυαλί (τύπος καθρέπτη) είναι ένας από τους λαμπρότερους εκπροσώπους του στυλ.


    

Πώς να φροντίσετε για καταρράκτες

Περίπου μία φορά το μήνα, το νερό πρέπει να ξεπλυθεί και να γεμίσει με ένα νέο. Ο πυθμένας και οι τοίχοι της δεξαμενής, μαζί με τη διακόσμηση, καθαρίζονται με χαρτοπετσέτες ή μαλακές βούρτσες με ειδικό εργαλείο κατά την ξήρανση. Σε ιδιαίτερα ζεστές μέρες, όταν ένα συγκεκριμένο μέρος του νερού εξατμίζεται, θα πρέπει να ξαναγεμιστεί έτσι ώστε το "αγρόκτημα" του καταρράκτη να μην είναι καθόλου ρηχές. Μην ξεχάσετε αυτή τη διαδικασία για εκείνους που κρατούν τα ψάρια που περιβάλλουν τα άλγη. Τις φθινοπωρινές περιόδους, τα κίτρινα φύλλα απομακρύνονται από το νερό με ένα ειδικό δίχτυ. Τα ζώα πρέπει να τρέφονται περιοδικά. Το χειμώνα, το νερό αντλείται έξω, η δεξαμενή καθαρίζεται, αποξηραίνεται και καλύπτεται με προστατευτική μεμβράνη. Εάν έχετε ένα νότιο κλίμα με ζεστούς χειμώνες, τότε αυτή η διαδικασία μπορεί να εγκαταλειφθεί.


    

Συμπέρασμα

Η κατασκευή του καταρράκτη δεν είναι εύκολη υπόθεση, αλλά με τη διαθεσιμότητα υλικών, εργαλείων και ενθουσιασμού, η εφαρμογή του θα είναι μια συναρπαστική διαδικασία. Μπορείτε να σκεφτείτε να διακοσμήσετε το σχέδιο μόνοι σας για να το καταστήσετε μοναδικό ή να κατασκοπεύσετε έτοιμες ιδέες για θεματικούς πόρους. Η συντήρηση μεγάλων καταρρακτών στην περιοχή, κατά κανόνα, συνδέεται με επιπλέον κόστος για την ηλεκτρική ενέργεια, οπότε εκτιμούμε πραγματικά τις δυνατότητές σας πριν από την οικοδόμηση. Διαφορετικά, η τελική δομή θα είναι αδρανής για μήνες και μόνο μερικές ημέρες το χρόνο για να ευχαριστήσουν τους ιδιοκτήτες. Το έργο θα είναι πολύ πιο απλό για εκείνους που έχουν ένα ρεύμα ή άλλο φυσικό σώμα νερού στην περιοχή. Έχοντας δημιουργήσει την επιθυμητή προκατάληψη, απλά εκδίδετε ένα μέρος της ακτής και μπορείτε να το κάνετε χωρίς να προσελκύσετε μια αντλία.

Αφήστε Το Σχόλιό Σας