Ο τελευταίος όροφος: διαρρύθμιση και σχεδιασμός

Η ανάπτυξη ενός ατόμου περνά όλη τη ζωή του. Μια αλλαγή των γενεών συνοδεύεται από πρόοδο στην κοινωνία. Έτσι ο σχεδιασμός του σπιτιού αλλάζει με το χρόνο. Τα πολυώροφα πέτρινα κτίρια εμφανίστηκαν και οι στέγες των δορών ή του καλαμάριου αντικατέστησαν το μέταλλο και τη σχιστόλιθο. Ο σχηματισμός νέων ιδεών στην αρχιτεκτονική οδήγησε στη χρήση του αττικού χώρου για οικιακές ανάγκες και κατέστησε δυνατή την επίλυση προβλημάτων κατοικίας.

Στον όροφο - τι είναι αυτό

Η Γαλλία έχει γίνει η γενέτειρα των κατοικιών κάτω από την οροφή. Και ο πρώτος αρχιτέκτονας που είχε εξοπλίσει δωμάτια για να ζήσει στην κορυφή του σπιτιού ήταν ο Francois Mansart. Η διάδοση των ιδεών του στο Παρίσι συνέβαλε στους νόμους της εποχής, σύμφωνα με τους οποίους το ύψος του φόρου σε ένα σπίτι καθορίστηκε από το ύψος του. Στη νομοθεσία της εποχής εκείνης η σοφίτα δεν θεωρήθηκε ως όροφος.

Μέρος του χώρου (κατοικίες, μη οικιστικά), που βρίσκεται στη σοφίτα, που χρησιμοποιείται για οικιακές ανάγκες ονομάζεται σοφίτα. Η ιδέα προέρχεται από το όνομα του αρχιτέκτονα. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία για τους φτωχούς, με την πάροδο του χρόνου μετατράπηκε σε θέμα πλούτου, πολυτέλειας και σωστού οικιακού σχεδιασμού.

Σύμφωνα με την ορολογία των κανονιστικών πράξεων της ΕΣΣΔ και μετά τις χώρες της ΚΑΚ, η σοφίτα ορίζεται ως όροφος. Η περιοχή της θεωρείται ότι είναι γενικά πλατεία, καταχωρείται στη ΔΔΠ, υπό τις προϋποθέσεις της καταλληλότητάς της για διαμονή καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους και της διαθεσιμότητας θέρμανσης. Ο σοφίτας έχει μια οροφή, η οποία είναι η οροφή του ίδιου του κτιρίου, οπότε η πρόσοψή του είναι γωνιώδης.

Διακριτικά χαρακτηριστικά της σοφίτας από τον δεύτερο όροφο

Η τυποποιημένη κατασκευή του δεύτερου ορόφου καθορίζεται από τα τοιχώματα που βρίσκονται κάθετα και από την παραλληλία μεταξύ των επιφανειών της οροφής και του δαπέδου. Η σοφίτα δεν έχει ίσες προσόψεις. Κατά τη σύγκριση απλών δαπέδων με σοφίτα, μπορούν να εντοπιστούν οι ακόλουθες διαφορές:

• Η δομή της στέγης καθορίζει το ύψος των σοφίτων, το οποίο είναι διαφορετικό σε κάθε σημείο.
• Ο κανονικός δεύτερος όροφος έχει το ίδιο τετράγωνο με τον προκάτοχό του. Τα δωμάτια στέγης έχουν μικρότερο χώρο.
• Ένα διώροφο σπίτι φέρει ένα μεγάλο φορτίο στο έδαφος, αντίστοιχα, αυτό λαμβάνεται υπόψη κατά το σχεδιασμό του ιδρύματος.
• Οι τοίχοι που βρίσκονται κατακόρυφα στον δεύτερο όροφο πρέπει να είναι μεγαλύτεροι από ενάμιση μέτρα και κάτω από την οροφή κάτω από την οροφή.
• Το πάτωμα ξεπερνά τα υπόλοιπα δάπεδα στον φωτισμό, αυτό επιτυγχάνεται λόγω της κεκλιμένης ρύθμισης των ανοιγμάτων παραθύρων.
• Η κλίση των τοίχων μειώνει επίσης την ποσότητα του αέρα στο δωμάτιο, λόγω της μειωμένης συνολικής τετραγωνικής του όψης.
• Τα σπίτια με διαφορετικές παραλλαγές των δεύτερων ορόφων διαφέρουν ως προς την εμφάνιση. Το δάπεδο κάτω από την οροφή δίνει στο σπίτι μια πρωτότυπη εμφάνιση.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του σοφίτα

Ο σχεδιασμός, η ανακατασκευή του σπιτιού σας κάνει να εξετάσετε τη δυνατότητα αύξησης του χώρου διαβίωσης με ελάχιστο κόστος. Αυτή η ιδέα σας επιτρέπει να ενσωματώσετε την κατασκευή ή την υπερκατασκευή (στην υπάρχουσα δομή) της σοφίτας. Όταν επιλέγετε αυτή τη δυνατότητα χρήσης του χώρου στέγης, ο ιδιοκτήτης αξιολογεί τα οφέλη που προκύπτουν από αυτή την εναλλακτική λύση και τι θα χάσει. Εξετάστε τα πλεονεκτήματα της επιλογής του τι δίνει:

• Δυνατότητα χρήσης παλαιών κτιρίων ως βάσης.
• Πάρτε τα οικοδομικά υλικά εξοικονόμησης, λόγω της έλλειψης τοίχων?
• Η αύξηση του χρησιμοποιήσιμου χώρου διαβίωσης.
• Βελτίωση της συνολικής εμφάνισης του κτιρίου.
• Χρησιμοποιήστε διαφορετικές ιδέες σχεδιασμού που σχετίζονται με την κλίση της οροφής.
• Μείωση της απώλειας θερμότητας μέσω της οροφής.
• χρησιμοποιήστε καλά φωτισμένο δωμάτιο.

Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Ταχεία θέρμανση του κτιρίου στο σύνολό του σε ζεστό καιρό.
• Ανεπαρκής χρήση χρήσιμου χώρου.
• Οι κεκλιμένες οροφές δημιουργούν δυσάρεστες θέσεις κοντά στον τοίχο.

Σχεδιασμός και συσκευή

Το έργο είναι η βάση της κατασκευής. Η κατάρτιση τεκμηρίωσης απαιτεί ειδικές γνώσεις. Ο σχεδιασμός λαμβάνει υπόψη πολλούς παράγοντες που καθορίζουν την τελική εμφάνιση. Τέτοιες στιγμές περιλαμβάνουν την οπτική αντίληψη, τον ωφέλιμο χώρο διαβίωσης, την κλίση της δομής και την αντοχή σε καιρικές συνθήκες (απορροή νερού, ολίσθηση χιονιού), προσβασιμότητα στις επικοινωνίες, τείχη που φέρουν μελλοντικά φορτία, επιλογή δομικών υλικών λαμβάνοντας υπόψη τις οικονομικές δυνατότητες και πολλούς άλλους υπολογισμούς που σχετίζονται με την κατασκευή.

Ο σχεδιασμός είναι μια σημαντική στιγμή στη δημιουργία μιας σοφίτας, η οποία μπορεί να γίνει με βάση τη δομή της δομής. Εξετάστε τα στοιχεία που αποτελούν τη δομή:

• Η δοκοί της συσκευής. Η υποστήριξη της όλης στέγης στέκεται μαυραλάτη. Πρόκειται για μια ξυλεία που είναι προσαρτημένη στην κορυφή του φέροντος τοίχου. Για να τον στερεώσετε ραβδώσεις. Δημιουργούν ένα πλαίσιο και καθορίζουν τον τύπο της οροφής. Πάνω από τα δοκάρια έχουν ένα κλουβί. Επιπλέον, η συσκευή περιλαμβάνει ράφια, κρεμάστρες, βίδες, οροφές και άλλα στοιχεία.
• Φράγμα ατμών. Προστατεύει τα στοιχεία στέγης από τη διείσδυση και την απορρόφηση των ατμών. Παρουσιάζονται από μονοστρωματικές, πολυστρωματικές, αντανακλαστικές ταινίες.
• Θέρμανση Η τεχνολογία τοποθετεί το υλικό μεταξύ των δοκών. Ως θερμάστρα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε βάση, εκτός από αυτές που απαγορεύονται να εγκατασταθούν σε κτίρια κατοικιών.
• Στεγανοποίηση του δωματίου. Υποχρεωτικό στοιχείο της οροφής. Προστατεύει τα τάφρους από την σήψη, και η μόνωση από την ύγρανση. Το υλικό που χρησιμοποιείται είναι πολυμερικές μεμβράνες μεμβράνης ή διάτρητες μεμβράνες.

Να μην συγχέεται με μεμβράνες φραγμού ατμών που προστατεύουν μόνο από ατμούς που σχηματίζονται στη διαδικασία της ζωής.

• Εξαερισμός. Η ανταλλαγή αέρα αποτελεί σημαντικό στοιχείο της οροφής. Εξαρτάται από το μικροκλίμα, καθώς και από την εξάτμιση της υγρασίας από το στρώμα μόνωσης. Ανάλογα με το υλικό στέγης, επιλέγεται η απαιτούμενη απόσταση για ροή αέρα.
• Θέρμανση. Μπορείτε να δημιουργήσετε θέρμανση με διάφορους τρόπους. Το πιο ορθολογικό θα είναι να συνδεθεί με ένα υπάρχον σύστημα. Αλλά δεν έχει σημασία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ηλεκτρικές συσκευές, να εγκαταστήσετε ένα τζάκι, να θέσει αυτόνομη θέρμανση, που προορίζονται μόνο για αυτό το συγκεκριμένο μέρος.

Τύποι, μεγέθη και μορφές του σοφίτα

Η ύπαρξη αυστηρών κανονισμών διακρίνει τη σοφίτα από τη σοφίτα. Απαιτούνται ελάχιστα ύψη από το πάτωμα, καταρτίζονται πίνακες για τις πλαγιές στέγης, ακόμη και οι περιοχές του, ανάλογα με ορισμένες παραμέτρους. Αλλά όλες οι στέγες διαφέρουν ως προς τους τύπους των συσκευών τους που μπορούν να συνδυαστούν. Εξετάστε τους υπάρχοντες τύπους στέγης

Μονόκλιτη οροφή

Σπάνια χρησιμοποιείται στην κατασκευή. Συνδέεται με το κύριο μειονέκτημα του - διατηρεί χαμηλή τη θερμότητα, επομένως απαιτείται επιπλέον θέρμανση. Διαφέρει σε απλή εγκατάσταση σε σύγκριση με άλλους τύπους που προκαλείται από την έλλειψη της μανίας στο σχεδιασμό της.

Κατά το σχεδιασμό ενός σπιτιού με μια τέτοια στέγη, λάβετε υπ 'όψιν την αιολική πλευρά και τοποθετήστε την κλίση της στέγης προς αυτήν. Η όλη δομή είναι στερεωμένη στα κούτσουρα που βρίσκονται σε τοίχους διαφορετικού ύψους (Mauerlat). Ένα σημαντικό σημείο ενός τέτοιου συστήματος είναι η γωνία κλίσης. Θα πρέπει να είναι πάνω από 40 βαθμούς. Για τον ακριβή προσδιορισμό της γωνίας, ο τύπος επικάλυψης, το μήκος έκτασης, τα φορτία που δημιουργούνται από τις βροχοπτώσεις (χιόνι) λαμβάνονται υπόψη. Ο τοίχος, που βρίσκεται στην πλευρά της πλαγιάς, λαμβάνει το μέγιστο φορτίο, το οποίο πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπόψη κατά τη σύνταξη του έργου.

Gable

Κοινή επιλογή στέγης. Είναι μια δομή αποτελούμενη από δύο κεκλιμένα επίπεδα που συνδέονται στην ανώτερη διασταύρωση από μια κορυφογραμμή. Ο μικρός αριθμός κλίσεων και ένα σημείο της επαφής τους μειώνουν σημαντικά το κόστος κατασκευής, αυξάνοντας την αντοχή της δομής.

Ανάλογα με τη γωνία κλίσης των πλαγιών, οι στέγες χωρίζονται σε επίπεδα (η γωνία του επιπέδου είναι μικρότερη από 45 μοίρες), στάνταρ (ίσο με 45), αιχμηρό (60 μοίρες). Οι κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής είναι τα πρώτα κριτήρια κατά την επιλογή της ευκρίνειας της γωνίας.

Η θέση της κορυφογραμμής στο κέντρο ή η μετατόπιση από αυτήν καθιστά την οροφή συμμετρική και ασύμμετρη, αντίστοιχα. Για τα δωμάτια, τα τραπεζοειδή σχήματα είναι τυπικά, ωστόσο, εάν το πλάτος του κτιρίου επιτρέπει, τετράγωνα μοντέλα δημιουργούνται επίσης. Στην παραγωγή μιας τυπικής επικάλυψης δύο επιπέδων χρησιμοποιημένων δοκών που σχετίζονται με τον τύπο κρέμας. Αυτός ο τύπος δεν προβλέπει πρόσθετες δοκούς. Τα τείχη χρησιμεύουν ως στήριγμα.

Διακεκομμένη γραμμή

Αυτό είναι ένα είδος διπλής οροφής. Στο σχεδιασμό του, τα επίπεδα έχουν πολλές διαφορετικές γωνίες κλίσης. Στην τυπική έκδοση, η κλίση χωρίζεται σε δύο τμήματα που "σπάνε" σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Είναι η καλύτερη επιλογή για την κατασκευή της σοφίτας. Η δομή επιτρέπει την αποδοτικότερη χρήση του αττικού χώρου.

Η στέγαση είναι χαρακτηριστική για σπίτια τετράγωνου σχήματος. Ένα χαρακτηριστικό μιας τέτοιας οροφής είναι ότι η γωνία του ανώτερου επιπέδου πλαγιάς είναι μικρή - μέχρι 30 μοίρες, και ο πυθμένας φτάνει τα 80. Αυτό σας επιτρέπει να κάνετε ψηλά ταβάνια, δημιουργώντας την εντύπωση ενός πλήρους χώρου. Η διαφορά έγκειται στο σύστημα δοκών, έχει μια συνδυασμένη δομή, συμπεριλαμβανομένων των ραβδώσεων κορυφογραμμής στην κορυφή (κρεμώντας) και κρέμεται στις πλευρές. Ο σπασμένος σχεδιασμός μπορεί να είναι πολλαπλάσιος.

Τέσσερις τροχούς

Ο σχεδιασμός έχει περίπλοκη δομή. Είναι χτισμένο λιγότερο συχνά από άλλα είδη. Επιλέγεται, αν είναι απαραίτητο, έτσι ώστε το σπίτι να έχει μια ξεχωριστή εμφάνιση, διαφορετική από τα τυποποιημένα κτίρια. Η κατασκευή μιας τέτοιας οροφής με τα χέρια σας είναι προβληματική. Στο στάδιο του σχεδιασμού απαιτούνται περίπλοκοι υπολογισμοί.

Οι ακτίνες με σχήμα ισοσκελικών τριγώνων, που βρίσκονται σε επαφή στην κορυφή της δομής, χαρακτηρίζουν την τετραπλή κάλυψη του σπιτιού. Τα γεωμετρικά σχήματα, που βλέπουμε από πάνω, διαιρούν την οροφή σε προβολές. Με την παραλαβή του τετραγώνου, η οροφή ονομάζεται οροφή ισχίου, ορθογώνιο - ισχίο, το οποίο με τη σειρά του χωρίζεται σε κλασσικό και ημι-ισχίο.

Τα πλεονεκτήματα των κατασκευών είναι οι αεροδυναμικές ιδιότητες, η προστασία των τοίχων από κάθε είδους βροχοπτώσεις, η δυνατότητα χρήσης τους σε παλιά κτίρια. Και τα μειονεκτήματα είναι η μείωση του χώρου του αττικού χώρου (λόγω της πολυπλοκότητας του σχεδιασμού), το υψηλό κόστος, η πολυπλοκότητα των τεχνικών υπολογισμών.

Με μπαλκόνι

Πολλά έργα έχουν μπαλκόνια ή loggias που σας επιτρέπουν να αυξήσετε τη λειτουργικότητα του χώρου της σοφίτας. Οι επεκτάσεις έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά, δίνουν την ευκαιρία να οργανωθεί ένας χώρος για υπαίθρια αναψυχή, σε περίπτωση επικίνδυνης από πυρκαγιά, να λειτουργήσει ως διαδρομή διαφυγής, απαιτούν όμως σημαντικές επενδύσεις και μείωση της θερμομόνωσης.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι σχεδίων με μπαλκόνι. Ο πιο δημοφιλής και περιζήτητος τύπος είναι μια επέκταση που βρίσκεται στο πλάι του φράχτη. Βρίσκεται κάτω από την οροφή, η οποία δεν απαιτεί επιπλέον υπόστεγα. Το μπαλκόνι μπορεί να τοποθετηθεί στο τμήμα στέγης, αλλά στην περίπτωση αυτή, θα απαιτηθεί η κατασκευή ξεχωριστών οροφών. Η τρίτη επιλογή επέκτασης - μπαλκονόπορτα. Για την προστασία από τις καιρικές συνθήκες ανοιχτό βερνίκι μπαλκόνι.

Τα σοκάκια

Ο σχεδιασμός ενός σπιτιού με οικιστική σοφίτα συνοδεύεται από τη λύση πολλών προβλημάτων. Η επιλογή και η ορθολογική τοποθέτηση των παραθύρων είναι ένα από αυτά. Η παρουσία ανοιγμάτων παραθύρων όχι μόνο επιτρέπει την επίλυση του προβλήματος του φωτισμού, αλλά και τη βελτίωση του συνολικού σχεδιασμού του κτιρίου. Όλα τα παράθυρα συστηματοποιούνται σύμφωνα με συγκεκριμένες ιδιότητες: θέση σε σχέση με τη βάση του κτιρίου, μέθοδο ανοίγματος, τύπο χρησιμοποιούμενου γυαλιού και υλικό παραθύρου.

Τα παράθυρα μπορούν να τοποθετηθούν με δύο τρόπους, σε κεκλιμένες και κατακόρυφες θέσεις. Το αέτωμα και ο κούκος είναι σημεία στήριξης για ευθείες κατασκευές, οι ράμπες είναι για κεκλιμένα επίπεδα μαζί τους. Τα γωνιακά ανοίγματα δίνουν στο δωμάτιο περισσότερη φωτεινότητα.

Τα Windows που έχουν σχεδιαστεί για εγκατάσταση στη σοφίτα, κάνουν ελαφριά. Η πιο δημοφιλής επιλογή - μονόχωρο, σπάνια χρησιμοποιείται δύο θαλάμων. Στην πρώτη περίπτωση, ο σχεδιασμός αποτελείται από δύο φύλλα γυαλιού, στη δεύτερη από τα τρία. Τα γυαλιά χωρίζονται επίσης σε τύπους. Μπορούν να σκληρυνθούν, να έχουν μια μεταλλική επίστρωση, αποτελούνται από διάφορα στρώματα.

Για να ανοίξετε το παράθυρο, χρησιμοποιήστε τη λαβή. Υπάρχουν μοντέλα με τηλεχειριστήριο. Η διαφορά έγκειται στη θέση του άξονα ανοίγματος, ο οποίος μπορεί να είναι οριζόντια και κάθετος. Ως πρώτες ύλες για κουφώματα το δέντρο, το μέταλλο πλαστικό και το αλουμίνιο ενεργούν.

Υλικά που χρησιμοποιούνται για το φινίρισμα

Το τελικό στάδιο των εργασιών κατασκευής είναι το φινίρισμα, το οποίο περιλαμβάνει μια σειρά από διαδοχικές ενέργειες σχετικές με το σχεδιασμό του δαπέδου, των τοίχων και της οροφής. Για αυτή τη δραστηριότητα, μπορείτε να προσκαλέσετε εμπειρογνώμονες, αλλά εάν το επιθυμείτε, μπορείτε να δείξετε τον εαυτό σας στην τάξη master. Για την τελική εργασία, συχνά επιλέγονται ορισμένα υλικά:

• Επένδυση. Το υλικό είναι εύκολο στην εγκατάσταση, έχει μονωτικές ιδιότητες. Η πρώτη ύλη για την κατασκευή είναι πλαστικό, ξύλο, mdf. Η κλασική έκδοση είναι μια ξύλινη σανίδα. Διαθέτει περιβαλλοντικές ιδιότητες, επιτρέπει στους τοίχους να "αναπνέουν". Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν τα χαρακτηριστικά του ξύλου, δηλαδή τη χαμηλή αντοχή στην υγρασία και την ευαισθησία σε ακραίες θερμοκρασίες, επομένως η οροφή πρέπει να είναι καλά μονωμένη.
• Κόντρα πλακέ Αυτό το δομικό υλικό μπορεί εύκολα να αντικαταστήσει το φινίρισμα άλλων τύπων πρώτων υλών. Δεν απαιτεί τελική επικάλυψη, ακόμη και στους τοίχους. Μπορείτε να κολλήσετε ταπετσαρία σε κόντρα πλακέ ή απλά να εφαρμόσετε ένα στρώμα χρώματος. Το υλικό λαμβάνεται με κόλληση καπλαμά. Κόντρα πλακέ χωρίζεται σε τρεις τύπους: κατασκευή, laminate, αδιάβροχο. Η επιλογή αυτής της επιλογής θα εξοικονομήσει σημαντικά, ενώ θα πάρει υψηλής ποιότητας υλικό φινιρίσματος.
• Αποκλείστε το σπίτι Μιμείται ένα στρογγυλεμένο κορμό, το υλικό θα προσφέρει την ευκαιρία να δημιουργηθεί μια μοναδική ατμόσφαιρα στο δωμάτιο. Η παρουσία της γλώσσας και της αυλάκωσης διευκολύνει την εγκατάσταση αυτού του δομικού υλικού. Για την εσωτερική διακόσμηση, η ξυλεία παράγεται πιο λεπτή, αλλά ακόμα και έτσι, "τρώει" ένα μέρος του χώρου διαβίωσης.
• Γυψοσανίδα Παγκόσμιο οικοδομικό υλικό. Επιτρέπει την τοποθέτηση των τοίχων χάρη στην επίπεδη επιφάνεια. Ακόμη και οι αρχάριοι μπορούν να εργαστούν με αυτό. Γυψοσανίδας φύλλο διαφέρει ελαφρύ βάρος, είναι εύκολο να κοπεί, μπορούν να καλύψουν κάθε πολυπλοκότητα της επιφάνειας. Ωστόσο, η εγκατάσταση θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες των πρώτων υλών. Τα φύλλα είναι εύθραυστα, απορροφούν γρήγορα την υγρασία και διογκώνονται, δεν προορίζονται να τοποθετηθούν στην επιφάνεια βαριά αντικείμενα.

Εκτός από τα παραπάνω, μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην διακόσμηση πάνελ από PVC, ψευδοροφές, διακοσμητικά γύψο, έλασμα, τούβλο, ταπετσαρία και πολλά άλλα οικοδομικά υλικά.

Ζώνη διαστήματος

Η σήμανση λειτουργικών περιοχών θα είναι χρήσιμη εάν η σοφίτα έχει μια μεγάλη περιοχή που μπορεί να χρησιμοποιήσει μερικούς ανθρώπους. Υπάρχουν διάφοροι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται στη ζώνη:

• χρήση επίπλων.
• τη χρήση διακοσμητικών στοιχείων ·
• εγκατάσταση ειδικών κατασκευών.
• συνδυασμός διαφορετικών υλικών φινιρίσματος.

Η υλοποίηση του οπτικού διαχωρισμού του διαστήματος καθοδηγείται πάντα από ένα σύνολο κανόνων που ισχύουν για όλες τις μεθόδους ζωνών. Η βασική σήμανση προτύπων πρέπει να πληροί:

• Η σκάλα πρέπει να είναι ουδέτερη σε σχέση με τους διαθέσιμους χώρους.
• Το όριο του τμήματος δεν πρέπει να επηρεάζει το παράθυρο.
• Μην χρησιμοποιείτε πρόσθετα σχέδια σε μικρές περιοχές.
• Τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται για τη διαίρεση δεν πρέπει να εμποδίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία.
• Το καθιστικό βρίσκεται στο πιο φωτισμένο μέρος.

Διαρρύθμιση και σχεδιασμός

Attic είναι σε θέση να εξυπηρετήσει για διάφορους σκοπούς, μπορεί να φιλοξενήσει μια μελέτη, μπάνιο, κρεβατοκάμαρα - η επιλογή είναι απεριόριστη. Όλα εξαρτώνται από τη φαντασία και τις επιθυμίες του ιδιοκτήτη του αττικού χώρου. Η παρουσία των τοίχων υπό γωνία - η κύρια γοητεία και η έλλειψη δομής.

Ο σχεδιασμός του χώρου κάτω από την οροφή επηρεάζεται από το σχήμα της οροφής, από το οποίο εξαρτάται η γεωμετρία των δωματίων. τοποθεσία του κτιρίου με σοφίτα - διαμέρισμα, χώρα, εξοχική κατοικία.

Σαλόνι

Το εσωτερικό του δωματίου πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικό. Εδώ οι επισκέπτες είναι ευπρόσδεκτοι ή απλά περάσουν το βράδυ με την οικογένεια. Υπάρχουν πολλά στυλ εσωτερικού χώρου, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να εξοπλίσουν από ένα μικρό δωμάτιο με χαμηλή οροφή σε ένα μεγάλο δωμάτιο. Εξετάστε τη χρήση ορισμένων από αυτά:

• Σκανδιναβική. Το στυλ συνδυάζει μινιμαλισμό με οικολογικό θέμα. Δεν υπάρχει χώρος για πλαστικά, χρώματα, πολυμερή. Η έμφαση δίνεται σε καθαρά υλικά και απλές φόρμες. Μεγάλα έπιπλα, ψηλό ντουλάπι - είναι απαράδεκτα. Διαθέτει ένα συνδυασμό σπάνιου βιβλίου με σύγχρονες τάσεις. Το πρωτεύον χρώμα είναι λευκό.
• Σοφίτα Χρησιμοποιείται σε απεριόριστα, ευρύχωρα δωμάτια. Χαρακτηρίζεται από την απουσία χωρισμάτων, ακατέργαστης διακόσμησης τοίχων. Λόγω της παρουσίας βιομηχανικών στοιχείων και της έλλειψης διακόσμησης, υπάρχει μια απομίμηση του δωματίου, ως ακατοίκητη ή εγκαταλελειμμένη.
• Μινιμαλισμός Στο εσωτερικό του δωματίου θα πρέπει να είναι ένα ελάχιστο χρώμα αποχρώσεις, αντικείμενα. Σύγκριση των ασπρόμαυρων τόνων - η κύρια απαίτηση του στυλ. Για ένα σαλόνι σε μια μινιμαλιστική εικόνα, ένας καναπές είναι αρκετός, μια ντουλάπα, ακόμη και ένα ενιαίο ράφι ραφιού είναι αρκετό. Οι κουρτίνες επιλέγονται επίσης σε αυτό το ύφος. Θα πρέπει να είναι αφανείς και να μην περιέχουν σχέδια.

Υπνοδωμάτιο

Για τη ρύθμιση του δωματίου δεν είναι απαραίτητα η παρουσία υψηλών οροφών και απεριόριστη έκταση. Κρεβάτι, λάμπα, μαλακό χαλί, πολυέλαιος και κομοδίνα - το ελάχιστο σύνολο σετ επίπλων, το οποίο θα δημιουργήσει άνεση. Εάν το δωμάτιο δεν είναι στενό και υπάρχει ελεύθερος χώρος, τότε είναι καλό να βάλετε μια ντουλάπα.

В интерьере и отделке спальни используют исключительно натуральные материалы, представленные деревом и нейтральным стеклом. В цветовом плане предпочтение отдается светлым оттенкам, создающим атмосферу спокойствия.

Детская и игровая комнаты

Το γέλιο των παιδιών στο σπίτι είναι η μεγαλύτερη χαρά του κάθε γονέα. Το υπνοδωμάτιο του παιδιού έχει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Τοποθετημένο στο σοφίτα αίθουσα για το μωρό θα γίνει το αγαπημένο του μέρος. Η διακόσμηση μιας κρεβατοκάμαρας για ένα παιδί είναι μια πολύ συναρπαστική διαδικασία.

Ο παιδικός εξοπλισμός είναι ο ίδιος με τη διάταξη οποιασδήποτε άλλης κατοικίας κάτω από τη στέγη. Η λοξότμηση του τοίχου μπορεί να ισοπεδωθεί με τη διευθέτηση μιας θέσης για την αποθήκευση παιχνιδιών στην κάτω γωνία του δακτύλου. Εκτελέστε το χωρισμό του δωματίου, διαιρώντας το σε χώρους αναψυχής, αναψυχής, εκπαίδευσης. Βεβαιωθείτε ότι έχετε επιλέξει το κατάλληλο φόντο. Εάν υπάρχουν στηρίγματα στη σοφίτα που υποστηρίζουν τις δοκούς, θα πρέπει να είναι επενδυμένα με μαλακό υλικό. Κατά την επιλογή των επίπλων επικεντρωνόμαστε στην απουσία αιχμηρών γωνιών.

Υπουργικό συμβούλιο

Cabinet - ένα ξεχωριστό δωμάτιο για την εργασία στο σπίτι. Ένα μέρος όπου κανείς δεν μπορεί να παρεμβαίνει στη δημιουργική διαδικασία. Είναι η σοφίτα που ικανοποιεί όλες αυτές τις απαιτήσεις, λόγω της απομόνωσής της από το υπόλοιπο σπίτι. Αφού κλείσετε την πόρτα, μπορείτε να εργαστείτε στον υπολογιστή, να διαβάσετε ένα βιβλίο, να δημιουργήσετε ένα έργο.

Τα έπιπλα στο γραφείο κατέχουν κεντρική θέση, καθώς δημιουργούν την ατμόσφαιρά της. Τυπικό σετ - τραπέζι, βιβλιοθήκη, καναπές, καρέκλα εργασίας. Σε αντίθεση με τα απλά δωμάτια, ένα τραπέζι στη σοφίτα τοποθετείται κοντά στο παράθυρο. Είναι απαραίτητο να προσεγγίσουμε την επιλογή όλων των στοιχείων επίπλων με μεγάλη υπευθυνότητα, κάθε λεπτομέρεια είναι σημαντική εδώ.

Μπάνιο

Η σοφίτα έχει σχεδιαστεί για αναψυχή, αναψυχή και, φαίνεται, το μπάνιο είναι εκτός χώρου. Αλλά ένα τέτοιο κτίριο έχει τις θετικές του πτυχές. Εάν υπάρχει αρκετός χώρος κάτω από τη στέγη, τότε μπορείτε να συνδυάσετε πολλά δωμάτια ταυτόχρονα, συμπεριλαμβανομένου ενός μπάνιου. Η βασική απαίτηση ενός τέτοιου κτιρίου είναι η διαθεσιμότητα κατάλληλων επικοινωνιών.

Το περιορισμένο ύψος, η κλίση του τοίχου απαιτούν έναν ειδικό τρόπο για να επιλέξετε εξοπλισμό υδραυλικών εγκαταστάσεων. Αυτό ισχύει και για τα υλικά φινιρίσματος, πρέπει να είναι αδιάβροχα. Στο εσωτερικό του δωματίου είναι επιθυμητό να οργανωθεί ένα παράθυρο που θα αντισταθμίζει τον κλειστό χώρο. Πρέπει να είναι κάτοχος καθρέφτη, πετσέτα.

Επιλογή επίπλων

Το δωμάτιο καθορίζει τη ρύθμιση. Η επιλογή των επίπλων εξαρτάται από το σκοπό του δωματίου. Στο μπάνιο μην βάζετε τη ράβδο. Μετά από όλα, είναι κατάλληλο για την κουζίνα της, και καλύτερα στούντιο. Το τρίφυλλο και η ντουλάπα θα φαίνονται καλά στην κρεβατοκάμαρα ή στην αίθουσα. Εκτός από την ορθολογική άποψη της τοποθέτησης, κατά την επιλογή των επίπλων και των αξεσουάρ τους, πρέπει να εξεταστεί η μελλοντική τους συμβατότητα με το εσωτερικό του δωματίου. Η μη τυποποιημένη μορφή των χώρων στη σοφίτα σας κάνει να αναρωτιέστε πώς να το προμηθευτείτε καλύτερα. Εάν το κρεβάτι μπορεί να τοποθετηθεί κάτω από την λοξότμηση του τοίχου, τότε η ντουλάπα είναι καλύτερα τοποθετημένη κοντά στο φράγμα.

Φωτισμός

Κατά τη δημιουργία ενός έργου φωτισμού αττικής, λαμβάνονται υπόψη πολλοί παράγοντες: υπολογίζεται ο αριθμός των παραθύρων, λαμβάνεται υπόψη η χωρητικότητά τους, ακόμη και το υλικό κάλυψης στέγης και ο τύπος κατασκευής. Υπολογίστηκε και η απαιτούμενη ποσότητα φωτός στο σκοτάδι.

Κατά τη διάρκεια της ημέρας υπάρχει φυσικό φως, το βράδυ - σε συνδυασμό με τεχνητή, τη νύχτα - μόνο κοινό, το οποίο χωρίζεται σε ομοιόμορφη και τοπική. Τα τελευταία περιλαμβάνουν φορητούς λαμπτήρες, λαμπτήρες δαπέδου, απλίκες. Η ομοιότητα συνεπάγεται όλα τα είδη οροφής τύπου λαμπτήρες, από LED σε σωλήνες νέον.

Συμπέρασμα

Ο Francois Mansart, ο οποίος συνειδητοποίησε την ιδέα να φτιάξει μια σοφίτα ένα ζωντανό χώρο, μπορεί να ονομαστεί ένα κλασικό αρχιτεκτονικής. Οι εγκαταστάσεις κάτω από τη στέγη έγιναν δημοφιλείς, κατασκευάζονται τόσο σε σπίτια που βρίσκονται στην εξοχική κατοικία όσο και σε ξενώνες που είναι χτισμένοι σε δικά τους οικόπεδα. Ενσαρκώθηκε πολλές ιδέες για τη χρήση μιας σοφίτας. Επιτρέπει όχι μόνο την αύξηση του χρήσιμου χώρου του σπιτιού, αλλά και μια ιδιαίτερη εμφάνιση.